Ҳамдиёрони азиз!
Сокинони муҳтарами пойтахт!
Фарорасии моҳи шарифи Рамазонро, ки имсол аз 1 март оғоз мегардад, ба кулли ҳамватанонамон табрик мегӯям.
Боиси хушбахтист, ки ҳамасола шаҳрвандони
кишвар дар фазои орому осуда, бо ҳисси шукргузорӣ аз амну субот ин рукни муҳими дини мубини исломро ба ҷо меоранд.
Мардуми шарифи Тоҷикистон дар ин айёми
муборак дар баробари риоя ва эҳтироми анъанаҳои динӣ, инчунин арзишҳои волои инсондӯстӣ, сабру қаноат ва меҳрубониву некхоҳӣ ба ҳамдигарро амалӣ менамоянд. Эҳтирому ғамхорӣ нисбат ба волидайн, аёдати пирону беморон, дастгирии ятимону маъюбон ва оилаҳои камбизоату ниёзманд аз хислатҳои наҷиби моҳи Рамазон ба ҳисоб мераванд.
Дар баробари ин, дар шароити имрӯзаи мураккаби ҷаҳонишавӣ мо бояд худро аз хатарҳои гуногуни фаромиллӣ, аз ҷумла мафкуравӣ ҳифз намоем, ба зиёдравию исрофкорӣ роҳ надиҳем.
Мардуми кишвар бояд бо эҳсоси муҳаббат ва азму садоқат ба меҳани хеш баҳри ободиву шукуфоии Ватани маҳбубамон заҳмат
кашида, дар корҳои бунёдкориву созандагӣ фаъолона саҳмгузор бошанд.
Бори дигар фарорасии моҳи шарифи Рамазонро ба кулли мардуми сарбаланди кишвар муборакбод гуфта, ба ҳар як хонадон фаровонӣ, осудаҳолӣ ва ба Ватани азизамон суботу оромиро орзу менамоям.
Моҳи шарифи Рамазон муборак, ҳамватанони азиз!
Феврал 28, 2025
Ҳамватанони гиромӣ!
Фардо моҳи мубораки Рамазон, ки ҳар рӯзи он барои мардуми мусулмон мактаби парҳезгорӣ, худшиносиву инсондӯстӣ ва ҳимматбаландиву хайру сахо мебошад, фаро мерасад.
Ба ин муносибат ҳамаи шуморо самимона табрик гуфта, ба хонадонатон саломатӣ, файзу баракат ва ризқу рӯзии фаровон мехоҳам.
Тоҷикистони соҳибистиқлоли мо ҳоло дар марҳалаи ташаккул ва такомули давлати миллӣ, яъне дар раванди давлатсозӣ ва давлатдории навини худ қарор дорад.
Мусаллам аст, ки дар раванди давлатсозиву давлатдорӣ арзишҳои ахлоқӣ ва эътиқодӣ нақши муҳим мебозанд.
Ба ибораи дигар, қонунияти бунёди давлати миллии муосир тақозо мекунад, ки ҳам расму ойинҳои аҷдодиву суннату анъанаҳои миллӣ ва ҳам арзишҳои эътиқодӣ дар хизмати осоишу оромӣ ва саодати мардуми Тоҷикистон қарор дода шаванд.
Зеро онҳо ҷузъи таркибӣ ва ҷудоинопазири фарҳанги миллии моро ташкил медиҳанд.
Мо бояд ҳамеша шукрона кунем, ки моҳи мубораки Рамазонро дар шароити амну осоиш истиқбол мегирем ва дар фазои озоди эътиқодӣ зиндагӣ мекунем.
Чунин шароити мусоид ва фазои созгор ҳар фарди соҳиби ақли солим ва соҳиби имонро водор месозад, ки ба қадри истиқлолу озодии Ватан ва сулҳу суботи комил расад ва шукронаи ин неъматҳоро ба ҷо оварад.
Ҳамдиёрони арҷманд!
Дар ҳадисҳои Пайғамбари ислом – Ҳазрати Муҳаммад моҳи Рамазон ҳамчун айёми хайру саховат, раҳмату мағфират, омурзиши гуноҳҳо ва иҷобати дуоҳо таъкид шудааст.
Гиромӣ донистани ин моҳи шариф барои мусулмонони ҷаҳон аз он сарчашма мегирад, ки китоби муқаддаси Қуръон дар он нозил шудааст.
Ин моҳ арзишу ҳикматҳои зиёди сабақомӯз дорад.
Яке аз онҳо парҳезгориву покӣ, ғалаба бар нафс ва худдорӣ кардан аз бадиву зишткорӣ мебошад.
Парҳезгорӣ дар асл моҳияти олии инсондӯстӣ дорад.
Зеро зиндагӣ кардан бо ризқи покиза, мурувват ва аз рӯйи тавону имкон кумак кардан ба ниёзмандон, анҷом додани дигар амалҳои хайру савоб ва даҳҳо арзиши неки ахлоқӣ дар ин моҳи шариф барои рӯзадорон ҳатмӣ шуморида мешавад.
Боз намудани дари саховату ҳиммат на ба хотири дарёфти мартабаву шуҳрат миёни аҳли ҷомеа, балки ба хотири ризои Худованд аз хислатҳои дигари ин моҳи муборак мебошад.
Шахсе, ки дар ин моҳ як амали нек ё як кори хайру савобро анҷом медиҳад, монанди касест, ки ҳафтод амали фарзиро дар ғайри ин моҳ анҷом додааст.
Садақа ба ятимону маъюбон, оилаҳои бесаробону камбизоат ва дигар ниёзмандон яке аз амалҳои хайре мебошад, ки савоби бештари анҷом додани он маҳз дар моҳи шарифи Рамазон таъкид шудааст.
Дар ин бобат Паёмбари ислом фармудаанд: «Беҳтарин ва боарзиштарин садақа он аст, ки дар моҳи Рамазон анҷом гирад»
Ҳикмати садақа аз назари иҷтимоӣ – ҳамрозу ҳамнавои ҷомеа дар ғаму саодати он будан аст.
Аз ин рӯ, дар ин моҳи муборак ба ятимону маъюбон, муҳтоҷону дармондагон, оилаҳои камбизоат ва шахсони басаробон дасти ёрӣ дароз кардан, дар ободии кишвар ва ҳалли мушкилоти иҷтимоии мардум саҳм гузоштан бисёр муҳим мебошад.
Масалан, бунёду таъмири муассисаҳои тиббӣ, мактабу кӯдакистонҳо, роҳу пулҳо, об баровардан ба маҳалли зисти ҳамдиёрон ё обод кардани манзили зисти оилаҳои камбизоату муҳтоҷ нисбат ба ҳар амали таассубомез арзиши зиёди маънавию иҷтимоӣ ва манфиату савоби бештар дорад.
Фаромӯш набояд кард, ки моҳи Рамазон моҳи имтиҳони на фақат неруи ҷисмонӣ, сабру тамкин ва парҳез аз ғизо, балки озмоиши руҳу равон ва покизагии нияту амали инсон низ мебошад.
Мо бояд ҳамеша ва хусусан, дар моҳи шарифи Рамазон ба якдигар дасти ёрӣ дароз кунем ва хислатҳои неки инсониро риоя намоем.
Дигар аз фазилатҳои бузурги ин моҳ аз он иборат аст, ки шахси мусулмон бояд аз хароҷоти бемавқеъ ва исрофкорӣ, ки боиси мушкилӣ дар рӯзгори худи ӯ мегардад, худдорӣ намояд.
Зеро доир ба исрофкорӣ дар сураи Аърофи Қуръони маҷид омадааст: «Бихӯреду бинӯшед ва исроф накунед, зеро Худованд исрофкоронро дӯст намедорад».
Ҳамватанони азиз!
Моҳи шарифи Рамазон имсол ба оғози фасли баҳор ва мавсими киштукор рост меояд.
Баҳор фасли зиндашавии табиат ва оғози заҳмати созанда мебошад.
Дини мубини ислом инсонҳоро ҳамеша ба заҳматкашӣ, касбу кор ва саъю талош барои ризқу рӯзӣ даъват мекунад.
Ҳар кас, ки дар рӯзҳои моҳи мубораки Рамазон бо нияти пок заҳмат мекашад ва киштукор мекунад, на танҳо ризқи худ ва аҳли оилаашро таъмин месозад, балки ба ҷомеа низ манфиати зиёд мерасонад.
Ҳамчунин, моро зарур аст, ки забони покиза ва муомилаи нек бо ҳамсояҳо, раҳму шафқат ба дардмандон, ғамхориву меҳрубонӣ ба калонсолон, ҳусни муошират бо аҳли хонадон ва наздикону пайвандон, мурувват бо дӯстону ҳамкорон, ҷавонмардиву олиҳимматӣ ва қадршиносиро рафтору кирдори ҳамарӯзаи зиндагии худ қарор диҳем.
Дар шароити имрӯзаи ҷаҳон, ки ба инсоният буҳронҳои иқтисодиву иҷтимоӣ ва фарҳангиву маърифатӣ таҳдид менамоянд, мо бояд арзишҳои миллӣ, фарҳангӣ ва эътиқодии худро ҳифз намоем.
Мо бояд, пеш аз ҳама, моҳияти аслии фарҳанги исломиро дуруст дарк карда, онро аз ҳама гуна андешаҳои нодурусту хурофотӣ пок нигоҳ дорем ва дар роҳи тарбияи инсони комил истифода барем.
Имрӯз, вақте ки ҷаҳон бо таҳдидҳои гуногуни иттилоотӣ ва мафкуравӣ рӯ ба рӯ гардидааст, мо бояд дар доираи таълимоти воқеии исломӣ ва анъанаҳои неки миллӣ инсондӯстӣ, таҳаммулгароӣ ва ваҳдату ҳамбастагиро тарғиб намуда, ба амалу андешаҳои хурофотӣ ва тафаккури ифротӣ роҳ надиҳем.
Шаҳрвандони кишварро зарур аст, ки дар ин моҳи муборак ба ҳамдигар меҳрубон бошанд, ба эҳтиёҷмандон дасти ёрӣ дароз кунанд, сари ятимонро сила намоянд, бо хешу ақрабо, ҳамсояҳо, ёру дӯстон муносибати хуб дошта бошанд ва аз дилҳои худ кинаву адоватро дур намоянд.
Мусулмони комил бояд ба Ватану миллати худ содиқ, дар ҳифзи марзу буми он омода ва нангу номуси ватандорӣ дошта бошад ва дар ободонии сарзамини аҷдодии хеш саҳмгузор бошад, зеро тибқи фармудаи Пайғамбари ислом «муҳаббат ба Ватан аз ҷумлаи имон аст».
Дар оғози ин моҳи муборак ба мардуми шарифи Тоҷикистон, пеш аз ҳама, саломатӣ, сулҳу оромӣ, имони комил, хушбахтиву некрӯзӣ ва дар кору зиндагии ҳар фарди ҷомеа барору комёбиҳо орзу менамоям.
Моҳи шарифи Рамазон муборак бошад, ҳамватанони азиз!
Ҳамватанони азиз! Муҳтарам генералҳо, афсарону сарбозон, собиқадорони Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон!
Имрӯз мо дар остонаи яке аз муҳимтарин идҳои кишвар-Иди касбии муҳофизони далери Ватан-32-юмин солгарди таъсисёбии Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон қарор дорем, ки ба ин муносибат ҳамаи Шуморо табрику таҳният гуфта, бароятон баҳри мусоидат дар ҳифзи амнияту осоиштагии кишвари азизамон муваффақиятҳо ва дар тарбияи содиқонаю ватандӯстонаи ҷавонон баҳри иҷрои қарзи шаҳрвандӣ-хизмат ба Ватан-Модар комёбиҳои беназир таманно дорем. Маҳз, афсарони шуҷою далери Артиши миллии кишвар ҳастанд, ки дар ҳимояи амнияту оромии давлат ва якпорчагии кишвари соҳибистиқлолии мо тавассути матонату шуҷоат ва маҳорату кордонӣ, саъю талошҳои зиёд менамоянд.
Артиши миллии Тоҷикистон, ки яке аз рукнҳои асосии давлатдории миллӣ ба шумор меравад, ҳамқадами соҳибистиқлолӣ ва зодаи Истиқлоли давлатӣ буда, бо ташаббуси бевоситаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ –Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар заминаи холӣ, аз сифр таъсис дода шуд.
Дар пайравӣ аз дастуру ҳидоятҳо ва илҳом аз корномаи беназири Сарфармондеҳи Олии Қувваҳои Мусаллаҳи ҷумҳурӣ афсарону сарбозон тавонистанд, ки мушкилиҳои оғози давлатдории навинро сарбаландона паси сар карда, дар як муддати кӯтоҳ ба яке аз қудратмандтарин қувваҳои мусаллаҳи минтақа табдил ёбанд.
Воқеан, ҳама гуна пешрафту гулгулшукуфоӣ дар партави сулҳу амният сурат мегирад ва хушбахтона ин саодат барои сарзамини мо таҳти роҳнамоии Пешвои муаззами миллат бо саъю талоши шабонарӯзӣ ва бедорхобиҳои афсарону сарбозони Артиши миллӣ ва дигар сохторҳои низомӣ таъмин гашта истодааст.
Вазъи имрӯзаи сиёсати геополитикии ҷаҳон, хатарҳои воқеии ба минтақа таҳдидкунанда, гаравидани ҷавонон ба ҳар гуна ҳизбу ҳаракатҳои ифротгароӣ, авҷи терроризму экстремизм дар сар то сари ҷаҳон имрӯзҳо зарурияти ба маротиб пурқувват намудани Артиши миллӣ ва мусоидати ҳамаҷонибаро дар тарбияи ҳарбӣ – ватандӯстии ҷавонон тақозо менамояд. Сабақи таърихӣ гувоҳ аст, ки маҳз заъфи давлатдорӣ дар ҳамаи давру замонҳо аз надоштани омодагии ҷангӣ ва ба ин восита ба дасти аҷнабиён гузоштани рукни муҳими давлатдорӣ–артиши миллӣ будааст. Аз ин хотир, ҳар як афсари бонангу ори кишварро зарур аст, ки тарбияи ватандӯстии ҷавононро дар мадди аввал гузорад.
Тавре ки ба ҳамаи мо маълум аст, яке аз вазифаҳои муқаддаси шаҳрванд мувофиқи Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон ин - ҳифзи Ватан, ҳимояи манфиати давлат, таҳкими истиқлолият, амният ва иқтидори мудофиавии мамлакат ба ҳисоб рафта давоми солҳои соҳибихтиёрӣ бо мақсади амалишавии вазифаи мазкур аз ҷониби Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон тадбирҳои муассир андешида шудаанд.
Аз ҷумла, Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи уҳдадории умумии ҳарбӣ ва хизмати ҳарбӣ” санаи 29 январи соли 2021, таҳти рақами 1753 қабул карда шуд, ки он муносибатҳои ҷамъиятиро оид ба иҷрои уҳдадории ҳатмии ҳарбӣ ва хизмати ҳарбии шаҳрвандони Тоҷикистон танзим менамояд. Қонуни мазкур хизмати ҳатмии ҳарбиро барои донишҷӯён, аз ҷумла магистрантону докторантон ва хамткунандагони муассисаҳои таҳсилоти олии касбии кишвар, ҳамзамон уҳдадории ҳатмии ҳарбиро барои онҳое, ки минбаъд хоҳиши ба кор даромадан дар мақомоти суд, прокуратура ва дигар мақомоти ҳифзи ҳуқуқи кишварро доранд, ба муддати як сол пешбинӣ намуд.
Ҳама ин кӯшишҳои Ҳукумати кишвар ҷиҳати ҳавасманд намудани ҷавонон барои ҳарчи бештар ҳимоя намудани марзу буми кишвар равона гарддааст.
Ҷашни садоқат ва ифтихори ватандорӣ муборак бошад, ҳомиёни далеру шуҷои Ватан!
Ҳамдиёрони азиз!
Сокинони сарбаланди пойтахт!
Бо камоли ифтихор ҳамаи Шумо ва тамоми хизматчиёни ҳарбии сохторҳои низомии мамлакатро ба ифтихори рӯзи таъсисёбии Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон самимона табрик мегӯям.
Қувваҳои Мусаллаҳи кишвар аз рӯзи таъсисёбӣ то ба имрӯз ба неруи пуриқтидори низомӣ табдил ёфта, бо дарки масъулияти ҳифзи манфиатҳои миллӣ ва таҳкими пояҳои давлатдорӣ баҳри муҳофизати сулҳу оромӣ ва суботи сиёсӣ дар хизмати Ватани азизамон қарор доранд.
Бо дастгирию ғамхориҳои пайвастаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон шароити маишию хизматии хизматчиёни ҳарбӣ сол то сол беҳтар гардида, пояҳои моддию техникӣ ва неруи ҳарбии Қувваҳои Мусаллаҳи кишвар таҳким меёбанд.
Зикр кардан ба маврид аст, ки хизмат ба Ватан шарафу ифтихори бузург ва вазифаи муқаддаси ҳар як ҷавони бонангу номус буда, дар шароити пуртаззоди ҷаҳони имрӯза соҳибистиқлолии давлат, сулҳу амнияти мамлакат ва фазои осоиштаи зиндагии мардум аз хизмати содиқонаи онҳо вобастагӣ дорад.
Дар ин лаҳзаҳои пуршараф бори дигар кулли ҳамватанон ва хизматчиёни ҳарбии кишварро ба муносибати рӯзи таъсисёбии Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон сидқан шодбош гуфта, ба ҳар яки онҳо саломатии бардавом ва ба Ватани маҳбубамон сулҳу субот ва ояндаи дурахшонро таманно дорам.
Ид муборак, ҳомиёни ҷасури Ватан!
Ҷашни Сада муборак ҳамдиёрон ва олимону кормандони азиз!
Имрӯз дар қатори дигар ҷашну суннатҳои неки ниёгон Сада бо шукуҳу шаҳомати хосса дар Тоҷикистон таҷлил мегардад. Ин ҷашн ҳазорон сол қидмат дорад ва аз куҳантарин ҷашнҳои ориёӣ (ҳатто қадимитар аз Наврӯз) ба шумор меравад. Сада рамзе аз куҳан будани фарҳанги миллати тамаддунофари тоҷик аст, ки дар худ маърифат ва шинохти табиату ҷомеаро аз ҷониби ниёгони мо ҳанӯз дар аҳди бостон инъикос кардааст.
Сада далели бумӣ, кишоварзу шаҳрнишин ва тамаддунофар будани тоҷикон аст. Ин ҷашн гувоҳи он аст, ки гузаштагони мо кишоварзу муқимӣ буда, дар соҳили дарёҳо ва водиҳои хушманзар ба сар мебурданд.
Кишоварзон дар ин айём тибқи анъана бояд ба кандани наҳрҳову заҳбурҳо, тоза намудани ҷӯйборҳо, мондани яхоб, пошидани пору ба замин, омода намудани тухмӣ, воситаҳои кишоварзии мавриди ниёз, нигоҳубини махсуси ҳайвоноти хонагӣ барои аз зимистон солим баровардани онҳо чораҳои лозима меандешиданд.
Бояд гуфт, ки Сада ҳам монанди ҷашнҳои дигари суннатии сол аз дидгоҳи ниёгони мо ҷузве аз ҳодисаву дигаргуниҳои воқеии кайҳонӣ мебошад, ки акси садои таҳвилу таҳаввул ва таъсири бевоситаи ҳаракати ҷирмҳои мунири осмонӣ ба табиат нуфузи муассири худро гузошта метавонад.
Баъди зимистони ба вуҷуд омадани тағйирот дар олами хокӣ ва фаъолияти бевоситаи инсон ба замин оғози тайёрӣ ва омодагӣ ба фасли баҳор ва таҷлили иди Наврӯз аст. Ин ҷашн тибқи устураҳо дар замони шоҳони қадими пешдодӣ, ки таърихи тахминан 6-7 ҳазорсола доранд, баргузор мешудааст. Мисоли барҷастаи ин ҳамон устураи «Бунёд ниҳодани ҷашни Сада» аз ҷониби шоҳ Ҳушанг дар «Шоҳнома»-и Фирдавсӣ аст. Метавон ба таври мантиқӣ тахмин зад, ки устураи мазкур аз замони Пешдодиён то рӯзгори Фирдавсӣ ҳамчун эътиқоди мардум ба Хуршед ва рамзи он ба оташ дар байни омма ифода шуда, баъдан Фирдавсӣ онро ба назм даровардааст.
Перомуни номгузорӣ ва айёми Сада андешаҳои гуногун зикр шудаанд. Иддае аз донишмандон, аз ҷумла Абурайҳони Берунӣ, ба ин боваранд, ки ҳаргоҳ рӯзҳо ва шабҳоро ҷудогона шуморанд, миёни он ва охири сол адади сад ба даст меояд ва бархе гӯянд сабаби чунин ном гирифтани ҷашни мазкур ин аст, ки дар ин рӯз фарзандони Каюмарс сад тан шуданд.
Сада тамоми самтҳои ҳаётии ниёгонро фарогир буд. Самтҳои иҷтимоию фарҳангии пайдарҳамии ҷашнҳои солона низ мавҷуданд, ки онҳо бар асоси бахши кишоварзӣ падид омаданд, зеро ин ҷашнҳое, ки аз аввали пайдоишашон ғояву мароми сиёсиву идеологӣ надоштанд ва давраҳои гуногуни фаъолияти меҳнатии ниёгонамон дар давоми солро ифода мекарданд, пайваста бо ҷашнҳои порсоию мардумӣ дар ҳаёти ҷомеа рукнҳои асосии камолоти ахлоқиро ба вуҷуд оварданд, ки зинаҳои худшиносии инсонро дар шакли хеле сода инъикос намуданд.
Бори дигар ба тамоми мардуми кишвар ҷашни Садаро, ки ҳамчун оини суннатии ниёгонамон ба шумор меравад табрику таҳният мехонам!
Табрикоти президенти Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, узви вобастаи АМИТ Хушвахтзода Қобилҷон Хушвахт бахшида ба Рӯзи кормандони мақомоти назорати давлатии мубориза бо коррупсия
Муҳтарам кормандони мақомоти коррупсия!
Ҳамаи Шуморо бахшида ба иди касбиятон табрику таҳният гуфта, дар иҷрои вазифаи пурмасъулиятатон барору комёбӣ таманно менамоям. Воқеан ҳам коррупсия аз замонҳои қадим то ба имрӯз яке аз зуҳуроти манфӣ ва аз монеаҳои асосӣ дар роҳи муваффақона амалӣ гардонидани ҳуқуқу озодиҳои инсон ба шумор рафта, рушди умумимиллӣ, болоравии иқтисодиёт ва некуаҳволии иҷтимоиро боз медорад.
Ҳамин аст, ки барои пешгирӣ аз ҳама ҷинояту ҷинояткорӣ ва мубориза бо коррупсия 31 октябри соли 2003 “Конвенсияи СММ зидди коррупсия” қабул шуда, санаи 9 декбари соли 2003 дар конфронси байналмилалӣ зиёда аз 100 давлати дунё ин конвенсияи байналмилалиро ба имзо расониданд. Қайд кардан ба маврид аст, ки Ҷумҳурии Тоҷикистон низ ҳамчун узви комилҳуқуқи ҷомеаи ҷаҳонӣ дар қатори дигар давлатҳо санаи 25 сентябри соли 2006 ба Конвенсияи мазкур ҳамроҳ шуд.
Бо иқдоми бевоситаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо мақсади мубориза бар зидди ҳуқуқвайронкуниҳо ва ҷиноятҳои хусусияти коррупсионидошта, бартараф намудани такроркунии функсия ва ваколатҳои мақомоти идоракунии давлатӣ, таъмини шаффофият ва такмили фаъолияти назоратӣ 10 январи 2007 Агентии назорати давлатии молиявӣ ва мубориза бо коррупсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамчун мақоми махсус гардонида шуда таъсис дода шуд.
Вобаста ба ин масъала, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зимни ҳар як баромади хеш таъкид медоранд, ки «Коррупсия зуҳуроти номатлуб ва барои ҷомеа хатарнок ба ҳисоб рафта, мубориза бар зидди он вазифаи асосии мақомоти давлатӣ, ниҳодҳои ҷомеаи шаҳрвандӣ ва ҳар як сокини кишвар мебошад.
Мо аҳли ҷомеаро низ зарур аст, ки дар мубориза ба муқобили коррупсия бетараф набошем ва софдилона ба халқу ватан хизмат намоем. Танҳо дар ин сурат ба рушди иҷтимоию иқтисодии мамлакат, ки яке аз ҳадафҳои асосии Ҳукумати кишвар маҳсуб меёбад, метавон ноил гашт.
Бори дигар ба тамоми кормандони мақомоти назорати давлатии мубориза бо коррупсия иди касбияшонро табрику таҳният гуфта, дар роҳи хизмат ба ватан ба онҳо бурдбориҳо орзумандам!
Ҳамватанони азиз!
Сокинони муҳтарами пойтахт!
Ҳамаи Шумо - мардуми сарбаланди мамлакат ва ҳамватанони бурунмарзиамонро, ба муносибати фарорасии соли нави мелодии 2025 таҳният гуфта, ба хонадони ҳар яки Шумо саломатӣ, бахту иқболи нек ва пешравию ободиро таманно менамоям.
Соли 2024 бо вуҷуди мураккабу ҳассос боқӣ мондани вазъи сиёсии ҷаҳон ва таъсири манфии омилҳои беруна, мо бо такя ба сиёсати оқилонаю дурбинонаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои муаззами миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва азму талоши қавии мардуми кишвар дар амалисозии сиёсати дохилӣ ва хориҷӣ ба як қатор дастовардҳои назаррас ноил шудем.
Боиси қаноатмандист, ки соли 2024 дар саросари мамлакат, аз ҷумла дар пойтахти азизамон, шаҳри Душанбе корҳои созандагию бунёдкорӣ вусъати тоза касб намуда, дар натиҷаи меҳнати софдилонаи сокинони сарбаланд садҳо иншооти муҳимми истеҳсоливу иҷтимоӣ ва маишиву хизматрасонӣ бунёд гардиданд, ки боиси рушди устувори иқтисоди миллӣ ва беҳтар намудани шароити зисти мардум гардид.
Итминони комил дорам, ки мардуми ватандӯсту созандаи тоҷик дар соли нави 2025 низ ба хотири ояндаи дурахшону ободи кишвари маҳбубамон дучанд заҳмат кашида, бо ташаббусҳои созандаи хеш дар пешрафту шукуфоии диёрамон саҳмгузор мешаванд.
Бо ҳамин нияту орзуҳои нек бори дигар ҳамаи сокинони ҳимматбаланду қавииродаи кишварамонро бо фарорасии соли нави мелодии 2025 сидқан табрик гуфта, ба Тоҷикистони биҳиштосоямон сулҳу оромӣ, суботи сиёсӣ ва ояндаи дурахшонро орзумандам.
Соли нави мелодӣ муборак бошад, ҳамватанони азиз!
Ҳамдиёрони азиз!
Ҳамаи Шумо ва дар симои Шумо ҳамватанони азизамро ба муносибати фарорасии Соли нави мелодии 2025 самимона табрик гуфта, ба хонадони ҳар яки Шумо рӯзгори ободу иқболи нек орзу менамоям.
Соли 2025 воқеан ҳам зери сиёсати хирадмандона ва созандаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои мардуми шарифи Тоҷикистон аз бисёр ҷиҳат соли воқеан хотирмону таърихӣ ба ҳисоб меравад. Зеро кишвари азизи мо дар ин сол ба дастоварду пешравиҳои басо муҳимму назаррас ноил гардид. Дар соли сипаригашта таҳти сиёсати хирадмандонаи Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар тамоми соҳаҳои фаъолияти иҷтимоию иқтисодӣ, илмию фарҳангӣ, варзишиву техникӣ дастовардҳои беназир ба даст омадаанд.
Воқеан ҳам соли сипаригашта барои олимону кормандони Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон соли хотирмон буд. Дар тамоми самтҳои фаъолияти илмю таҳқиқотӣ дастовардҳои назаррас рӯйи кор омаданд. Дар давоми се моҳи соли 2024 дар заминаи институтҳои физикаю техника, ботаника, зоология се озмоишгоҳи наву замонавӣ бо технологияҳои мосир муҷаҳаз гардонида шуданд. Инчунин, дар заминаи Агентии амнияти химиявӣ, биологӣ, радиатсионӣ ва ядроии Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон бо иштироки Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва Раиси Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустами Эмомалӣ бинои нави Маркази минтақавии бехатарӣ, амният ва кафолати химиявӣ, биологӣ, радиатсионӣ ва ядроии Академияи миллии илмҳои Тоҷикистонро мавриди баҳрабардорӣ қарор доданд.
Боварии комил дорам, ки олимону кормандони Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, инчунин, мардуми шарифи кишвари азизам-Тоҷикистон дар соли нави мелодии 2025 дар пешбурд ва амалисозии сиёсати илмпарварона ва бунёдкоронаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, инчунин, пойдории сулҳу субот дар ҷомеаи соҳибистиқлол аз пештара бештар пешраву пешсаф гардида, таъкиди зерини Пешвои миллатро сармашқи кори худ қорор медиҳанд: «…Танҳо азму иродаи қавӣ, эътимод ба фардои нек, заҳмати софдилона ба нафъи Ватан ва давлат моро ба ҳадафҳои олиамон мерасонад. Ҳар яки мо бояд минбаъд низ мафҳумҳои «ватандӯстӣ» ва «рушд»-ро шиори кору фаъолияти ҳаррӯзаи худ қарор диҳем.
Илова бар ин, ҳифзи истиқлолу озодии Тоҷикистони маҳбубамон ва дастовардҳои он – сулҳу оромӣ, суботи сиёсӣ ва ваҳдати миллӣ бояд қарзи инсонӣ, вазифаи шаҳрвандӣ ва рисолати имонии ҳар як фарди бонангу номус ва ватандӯсту ватанпарасти ҷомеа бошад».
Бигзор, соли нави 2025 дар роҳи фардои зиндагиямон саодати абадӣ, корнамоиҳои шуҳратманд, дастовардҳои эҷодӣ ва ибтикороти шоёнро паём оварад!
Соли нави мелодӣ муборак!
19- уми декабр яке аз ҷавонони ватандӯсти кишвар пайрави асили сиёсати созанда ва бунёдкоронаи Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Раиси Маҷлиси Миллӣ ва Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон Раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустами Эмомалӣ ҷашни мавлуд доранд. Ба ин муносибат ба муҳтарам Раис мавлуди накуяшонро табрику таҳният гуфта, тамоми муваффақияту комёбиҳоро ба эшон таманно менамоем. Мо ҳама шоҳид аз он ҳастем, ки имрӯз бо иқдомҳои созандаи муҳтарам Рустами Эмомалӣ шаҳри Душанбе пешрафт намуда, дигаргуниҳои зиёде дар маркази пойтахт мушоҳида мешаванд. Пас бигзор ҳамеша дар кору боратон муввафақ бошеду, барои пешрафту ободонии кишвар боз ҳам корҳои бузургро ба анҷом расонед.
РӮЗГОРЕ БАРОИ ИБРАТ
Раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустами Эмомалӣ.
19 декабри соли 1987 дар Ҷумҳурии Тоҷикистон таваллуд шудааст, миллаташ тоҷик, маълумоташ олӣ.
Соли 2008 Донишгоҳи миллии Тоҷикистонро бо ихтисоси иқтисодиёти ҷаҳон, соли 2011 Академияи хизмати давлатии назди Президенти Федератсияи Россияро бо ихтисоси идоракунии давлатӣ ва маҳаллӣ ва соли 2014 Академияи Вазорати корҳои дохилии Ҷумҳурии Тоҷикистонро бо ихтисоси ҳуқуқшинос хатм кардааст.
Солҳои 2006-2009 дар Вазорати рушди иқтисод ва савдои Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ҳайси сармутахассиси шӯъбаи ҳамкорӣ бо Созмони умумиҷаҳонии савдо фаъолият намудааст.
Аз моҳи апрели соли 2009 дар Кумитаи давлатии сармоягузорӣ ва идораи амволи давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ҳайси иҷрокунандаи вазифаи Сардори Раёсати дастгирии соҳибкорӣ кор карда, моҳи июни соли 2009 Сардори ин Раёсат таъин гардидааст.
Солҳои 2011-2012 дар вазифаи Сардори Раёсати ташкили мубориза бар зидди ҳуқуқвайронкуниҳои гумрукии Хадамоти гумруки назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон фаъолият намудааст.
Аз соли 2012 то соли 2013 ба сифати Муовини Сардори Хадамоти гумруки назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон кор кардааст.
Солҳои 2013-2015 Сардори Хадамоти гумруки назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон буд.
Бо Фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон 16 марти соли 2015 Директори Агентии назорати давлатии молиявӣ ва мубориза бо коррупсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон таъин гардида то 12 январи соли 2017 дар ин вазифа фаъолият кардааст.
Бо Фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 12 январи соли 2017 иҷрокунандаи вазифа ва аз 4 апрели соли 2017 ба вазифаи Раиси шаҳри Душанбе таъин гардид.
Забонҳои русӣ, англисӣ ва олмониро медонад.
Бори дигар мавлуд муборак бошад муҳтарам Раис!
Табрикоти президенти Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, узви вобастаи АМИТ Хушвахтзода Қобилҷон Хушвахт бахшида ба 30-умин солгарди таъсисёбии Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон
Ҳамдиёрони азиз, олимону кормандони гиромӣ!
Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон аз рӯзҳои аввали таъсисёбиаш ҳамчун ҳизби созандаву бунёдкор барномаи худро дар асоси манфиатҳои халқ ва эҳтиром гузоштан ба арзишҳои миллӣ амалӣ намуда, маҳбубият ва мақоми хосса пайдо намуд. Роҳбари муаззами ҳизб муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар яке аз суханрониҳои худ зарурати ташкили ҳизбро ба таври мушаххас чунин таъкид намудаанд: «Тавре дар хотир доред, ҳанӯз дар давраи бисёр мураккабу сарнавиштсоз - замоне, ки кишвари мо дар оташи ҷанги таҳмилии шаҳрвандӣ месӯхт ва мардум интизори паёми сулҳ буданд, зарурати таъсис додани ҳизби сиёсие пеш омад, ки бояд фарогири назару андешаҳои гурӯҳҳои мухталифи ҷомеа бошад. Дар ин замина, тарҳи Ҳизби Халқии Тоҷикистонро, ки баъдтар вобаста ба таҳаввулоти сиёсии ҷомеа онро Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон номидем, омода сохтем ва фикр мекунам, ки иштибоҳ накардем...».
Дар воқеъ, Сарвари муаззами ҳизб тавонист дар як муддати кӯтоҳ тараққиёти ҳама гуна шохаҳои ҳокимиятро ба маҷрои муайян дароварда, сатҳи некӯаҳволии мардумро боло бардорад. Бо сарварии Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон ба ҳизби адолатпарвар, бунёдкор ва муттаҳидкунандаи ҷомеа табдил ёфта, шумораи аъзоёни он аз ҳисоби донишмандону меҳансолорон ва бомасъулият зиёд гардида истодааст.
Имрӯз фаъолияти назарраси ҲХДТ- ро мо пеш аз ҳама дар баргузории чорабиниҳои муҳимми сиёсӣ мушоҳида карда метавонем. Дар сохтори бисёрҳизбӣ ва ҷомеаи демократӣ имрӯз ҳамон ҳизби сиёсие пирӯз гардида соҳиби мақому мартабаи хосса мешавад, ки барномаи он фарогир аз манфиатҳои тамоми ҷомеа бошад. Мазмуну муҳтавои барномаи Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон фарогир аз манфиатҳои мардумӣ буда, муҳтавои асосиашро дар умум амалӣ гардидани ҳадафҳои стратегии давлату миллат ташкил медиҳад. Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон бо мақсади таъмини ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрванд ба хиради олии сиёсӣ, сифатҳои ҳамидаи ахлоқӣ ва маънавиёти баланди аъзои худ такя намуда, донишу маҳорати онҳоро ба амалӣ гардонидани ғояҳои сиёсӣ ва ҳадафҳои барномавии хеш сафарбар менамояд. Ҳамчунин, ба таҳкими истиқлоли сиёсӣ, иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангии мамлакат мусоидат мекунад.
Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон бо назардошти рушду пешрафти минбаъдаи давлати соҳибистиқлоли Тоҷикистон бо ҳамаи ҳизбҳои сиёсӣ ва дигар иттиҳодияву созмонҳои ҷамъиятӣ, ки фаъолияташон дар доираи Конститутсия ва қонунҳои амалкунандаи Ҷумҳурии Тоҷикистон сурат мегирад, ҳамкориро ба роҳ мондааст.
Дар воқеъ таҷрибаи 30 солаи фаъолияти Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон нишон медиҳад, ки он ҳизби мардумӣ буда, ҳамеша дар тамоми самтҳои ҳаёти ҷомеа фаъолияти назаррас дорад. Ин фаъолияти назарраси ҳизб пеш аз ҳама аз иродаи Асосгузори он муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон маншаъ мегирад. Шиори барномаи ҳизбро «Барои ваҳдати миллӣ, сулҳу оромӣ, суботи сиёсӣ, созандагиву ободонӣ, рушди устувори иқтисодӣ ва зиндагии шоистаи мардум» ташкил медиҳад, ки барҳақ амалан тасдиқи худро ёфта истодааст.
Имрӯз аъзо будан ба ҲХДТ ва фаъолияти назаррас нишон додан дар татбиқи ҳадафҳои созандаи барномавии он шарафи бузургест. Бо боварии комил метавон гуфт, ки ҲХДТ таҳти роҳбарии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҷиҳати бунёди ҷомеаи ҳуқуқбунёду адолатпарвар қадамҳои устувор гузошта, дар таҳкими суботи сиёсӣ ва ваҳдати миллӣ нақши калидӣ дорад.
30- умин солгарди таъсисёбии ҳизби фарогир аз манфиатҳои миллӣ – Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон ба мардуми шарафманди Ватани азизамон муборак бошад!
Ҳамдиёрони азиз, олимону кормандони гиромӣ!
Ҳамаи Шуморо ба Рӯзи Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон – 24-уми ноябр табрику таҳният гуфта, ба Шумо саломатӣ ва дастовардҳои нави илмию таҳқиқотиро таманно менамоям.
Воқеан ҳам Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар баробари Конститутсия, Нишон ва Суруди миллӣ рамзи муқаддаси давлат ва нишонаи соҳибихтиёрии давлату миллат дониста шуда, дар мақоми худ равшангари таърих, сарнавишти миллату давлат, инъикосгари фарҳангу тамаддун ва орзуву ормони мардум маҳсуб меёбад.
Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар замони соҳибистиқлолии кишвар бо шарофати сиёсати оқилонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон чун рамзи давлату давлатдорӣ, нангу номуси миллӣ, ҳаёти осоишта, бахту иқболи нек ва умед ба ояндаи шукуфон шинохта шуда, зери ливои худ аҳли ҷомеаро муттаҳид сохтааст. Тавре Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид кардаанд: “Парчами давлатӣ барои мо - тоҷикон нишонаи бақои давлат, ваҳдату ягонагӣ, ҳувияти миллӣ ва беҳтарин василаи тарбияи наврасону ҷавонон дар рӯҳияи ифтихор аз давлатдории миллӣ ва ҳифзи арзишҳои таъриху фарҳанги халқамон мебошад”.
Аз ин рӯ, эҳтиром ва арҷ гузоштан ба парчам маънои эҳтирому арҷгузорӣ ба арзишҳои деринаи таърихӣ ва фарҳангиву маънавии миллӣ ва гузашта аз ин, эҳтироми миллат ва давлату давлатдорӣ мебошад.
Имрӯз ифтихор дорем, ки бо ҷилваву қади афрохтаи худ, Парчами миллии мо яке аз баландтарин парчамҳо дар ҷаҳон мебошад, ки дар пойтахти кишварамон – Душанбеи нозанин партавафшон аст. Бо мавҷҳои ин парчами ваҳдатсоз халқи тоҷик баъд аз ҳазор сол бо роҳнамоии Пешвои муаззами миллат давлати худро барпо намуд. Тоҷик бо ин Парчам бо ифтихору сари баланд, аз ҳастии худ, аз нангу номуси баланди худ ва аз муттаҳидиву қудрати худ ба ҷаҳониён мужда мерасонад.
Бигзор Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон чун рамзи ифтихори ҷовидонии миллат ва муҳаббату садоқати сокинон ба Ватани соҳибихтиёру обод то абад парафшон бошад.
Аз фурсати муносиб истифода бурда, ҳамаи Шуморо ба Рӯзи Парчами давлатӣ самимона табрик гуфта, бароятон саломатӣ ва фаъолияти пурсамари илмию таҳқиқотиро таманно дорам.
Ҷашни Парчами давлатӣ муборак!
Ҳамдиёрони азиз!
Боиси шарафмандии ҳар як тоҷику тоҷикистонист, ки халқи бузурги мо боз дар ростои як ҷашни муқаддасу пурифтихор – Рӯзи Парчами давлатӣ қарор дорад.
Ба ин муносибат кулли шаҳрвандони мамлакати азизамонро, ки ҳамасола онро бо дастовардҳои арзишманд истиқбол мегиранд, самимона табрик мегӯям.
Воқеан, имрӯз дар ҷаҳони муосир ҳар як давлати мустақилу соҳибихтиёр тавассути парчами он муаррифӣ мегардад.
Аз ин рӯ, эҳтиром ва арҷ гузоштан ба парчам маънои эҳтирому арҷгузорӣ ба арзишҳои деринаи таърихӣ ва фарҳангиву маънавии миллӣ ва гузашта аз ин, эҳтироми миллат ва давлату давлатдорӣ мебошад, зеро Парчам дар баробари Конститутсия, Нишон ва Суруди Миллӣ аз ҷумлаи муқаддасоти милливу давлатӣ маҳсуб мешавад.
Бори дигар ҳамаи Шумо, ҳамдиёрони азиз, сокинони сарбаланди пойтахт ва кулли ҳамватанони бурунмарзиамонро ба муносибати ин ҷашни пурифтихор самимона табрик гуфта, ба хонадони ҳар як сокини мамлакат сулҳу оромӣ, файзу баракат ва иқболу хушбахтӣ орзумандам.
Рӯзи Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон муборак!
