Skip to main content

АСОСӢ

  • МАСОҲАТИ ПИРЯХИ ФЕДЧЕНКО БО ТАМОМИ ШОХАҲОЯШ 681,7 КМ2 ВА ДАРОЗИИ ОН 77 КМ МЕБОШАД.
    ҚУЛЛАИ БОЛОИИ ШОХОБИ ПИРЯХ БА БАЛАНДИИ 6280 М МЕРАСАД ВА ҚИСМИ ЗАБОНАИ ПИРЯХ ДАР
    БАЛАНДИИ 2910 М АЗ САТҲИ БАҲР ҚАРОР ДОРАД. ҒАФСИИ ПИРЯХ ДАР БАЪЗЕ ҶОЙҲО АЗ 800 ТО 1000
    МЕТРРО ТАШКИЛ ДОДА ВА ҲАҶМИ ОН ТАҚРИБАН 130 КМ2 – РО ТАШКИЛ МЕДИҲАД.
  • Соли 1933. Моҳи январи соли 1933 Пойгоҳи Академияи илмҳои
    Иттиҳоди Шӯравӣ дар Тоҷикистон таъсис ёфт ва директори нахустини он
    академик С.Ф.Олденбург (1868-1935) таъйин шуд. Пойгоҳ бахшҳои геология, ботаника,
    зоологияву паразитология, хокшиносӣ, илмҳои гуманитариро дар бар мегирифт.
  • МИНЁТУРИ НУСХАИ “ШОҲНОМА”-И АБУЛҚОСИМ ФИРДАВСӢ
    ДАР МАРКАЗИ МЕРОСИ ХАТТИИ НАЗДИ РАЁСАТИ АМИТ, №5955
    “САҲНАИ ГИРИФТОР ШУДАНИ ХОҚОН БА ДАСТИ РУСТАМ”
  • ТЕЛЕСКОПИ ТСЕЙС-1000-И РАСАДХОНАИ
    АСТРОНОМИИ БАЙНАЛМИЛАЛЛИИ
    САНГЛОХИ ИНСТИТУТИ АСТРОФИЗИКАИ АМИТ
  • БАБРИ БАРФӢ (PANTHERA UNCIA (SCHREBER, 1775)) БА ҚАТОРИ
    ДАРАНДАГОН (CARNIVORA), ОИЛАИ ГУРБАШАКЛОН (FELIDAE)
    МАНСУБ БУДА, ЗЕРИ ТАҲДИДИ МАҲВШАВӢ ҚАРОР ДОРАД. ДАР
    ҲУДУДИ 20 ҚАТОРКӮҲ – ТУРКИСТОН, ЗАРАФШОН, ҲИСОР,
    ҚАРОТЕГИН, ҲАЗРАТИ ШОҲ, ВАХШ, ДАРВОЗ, АКАДЕМИЯИ МИЛЛИИ
    ИЛМҲО, ПЁТРИ I, ВАНҶ, ЯЗГУЛОМ, РӮШОН, ШОҲДАРА, ПШАРТ,
    МУЗКӮЛ, САРИКӮЛ, АЛИЧУРИ ҶАНУБӢ, АЛИЧУРИ ШИМОЛӢ, ВАХОН,
    ПАСИ ОЛОЙ ПАҲН ШУДААСТ. МАСОҲАТИ УМУМИИ ПАҲНШАВИИ
    НАМУД ДАР ТОҶИКИСТОН ТАҚРИБАН 85,700 КМ2 (ТАҚРИБАН 2.8%
    ҲУДУДИ ПАҲНШАВИИ НАМУДРО ДАР МИҚЁСИ ОЛАМ) ТАШКИЛ МЕДИҲАД.
  • САРАЗМ ЯКЕ АЗ НОДИРТАРИН ЁДГОРИҲОИ БОСТОНШИНОСИСТ, КИ ХАРОБАҲОИ ОН ДАР
    15-КИЛОМЕТРИИ ҒАРБИ ПАНҶАКЕНТ ВА 45-КИЛОМЕТРИИ ШАРҚИ САМАРҚАНД КАШФ
    ШУДААСТ. ИН МАВЗЕЪРО ТИРАМОҲИ СОЛИ 1976 БОСТОНШИНОС АБДУЛЛОҶОН ИСҲОҚОВ
    КАШФ КАРДА БУД ВА СОЛҲОИ ЗИЁД ТАҲТИ РОҲБАРИИ Ӯ МАВРИДИ ОМӮЗИШ ҚАРОР ГИРИФТААСТ.
  • РАВАНДИ КОРИ АВВАЛИН ЛАБОРАТОРИЯИ POLLYXT “ЛИДАР” ДАР ОСИЁИ МИЁНА,
    ДАР ОЗМОИШГОҲИ ИНСТИТУТИ ФИЗИКАЮ ТЕХНИКАИ БА НОМИ С. У. УМАРОВИ
    АКАДЕМИЯИ МИЛЛИИ ИЛМҲОИ ТОҶИКИСТОН

ҚАҲРАМОНОНИ ТОҶИКИСТОН

Садриддин Айнӣ

 

    Адиб, олим ва асосгузори адабиёти муосири тоҷик. Аввалин Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Муаллифи асарҳои «Таърихи амирони манғитияи Бухоро», «Таърихи инқилоби фикрӣ дар Бухоро», «Намунаи адабиёти тоҷик», «Дохунда»,...Муфассал

(1878 – 1954)
Бобоҷон Ғафуров

Олим, академики Академияи Илмҳои ИҶШС, арбоби ҳизбӣ ва давлатӣ, муаллифи китоби оламшумули «Тоҷикон» ва зиёда аз 300 асару мақолаҳо. Солҳои 1944-1946 котиби дуюм, с.1946-1956 котиби якуми КМ Ҳизби комунистии Тоҷикистон, 1956 – 1977 сарвари...Муфассал

(1909 – 1977)
Мирзо Турсунзода

Шоири халқӣ, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ, Раиси Кумитаи якдилии халқҳои Осиё ва Африқо. Барои достонҳои «Қиссаи Ҳиндустон»(1948), «Ҳасани аробакаш», «Чароғи абадӣ», «Садои Осиё»,(1960) «Ҷони ширин»...Муфассал

(1911-1977)
Эмомалӣ Раҳмон

Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. 19 ноябри соли 1992 дар иҷлосияи XVI Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон раиси Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 6 ноябри соли 1994 бори аввал, солҳои 1999, 2006 ва 2013 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардидаст...Муфассал

Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон
Нусратулло Махсум

Нусратулло Махсум (Лутфуллоев) ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1924-1926 раиси Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон, солҳои 1926-1933 раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон. Бо фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 27 июни соли 2006....Муфассал

(1881 – 1937)
Шириншоҳ Шоҳтемур

Ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1929-1931 котиби Ҳизби коммунистии ҶШС Тоҷикистон, солҳои 1933-1937 Раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон. Бо фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 27 июни соли 2006 ба фарзанди барӯманди халқи тоҷик....Муфассал

(1899 – 1937)
ШОҲАСАРИ «ТОҶИКОН»-И БОБОҶОН ҒАФУРОВ ВА ШУҲРАТИ ОН

ШОҲАСАРИ «ТОҶИКОН»-И БОБОҶОН ҒАФУРОВ ВА ШУҲРАТИ ОН

“Тоҷикон” асарест, ки таърихи миллати тоҷикро аз замонҳои қадимтарин то ибтидои асри XX-ум дар бар мегирад ва дар заминаи маводи зиёди бостоншиносӣ, осори фаровони хаттии таърихиву адабӣ ва таҳқиқоти олимони маъруфи Шарқу Ғарб ба таври хеле муфассал таълиф шудааст. Дар ин асари безавол ҷараёни ташаккулёбии миллати тоҷик, рушди фарҳанги миллӣ ва ҳамзамон бо ин, лаҳзаҳои фоҷиабори ҳаёти мардуми мо ва қаҳрамониҳои таърихии фарзандони ҷоннисори он возеҳу равшан ва бо истифода аз сарчашмаҳои муътамади таърихӣ баён гардидаанд.

Эмомалӣ Раҳмон.

Ба муносибати 1045 – солагии олими бузурги тоҷик Абӯали ибни Сино.

Ба муносибати 1045 – солагии олими бузурги тоҷик Абӯали ибни Сино.

Аз қаъри гили сияҳ то авҷи Зуҳал,
Кардам ҳама мушкилоти гетиро ҳал.
Берун ҷастам зи қайди ҳар макру ҳиял,
Ҳар банд кушода шуд, магар банди аҷал.
                                                         (Ибн Сино)

Китобҳои тозанашр

Мақолаҳои илмӣ-оммавӣ

(Дар ҳошияи Паёми Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои муаззами миллат Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Оии Ҷумҳурии Тоҷикистон 16.12.2025)

Ироаи Паём аз тарафи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва дар матни он ибрози самтҳои асосии сиёсати дохилию хориҷӣ ва дурнамои рушди иқтисодию иҷтимоӣ ва фарҳангии кишвар яке аз рукнҳои муҳими давлатдории миллӣ, нишон аз соҳибистиқлолии кишвар ва ифодагари унсурҳои давлатдории демократию ҳуқуқбунёдӣ маҳсуб меёбад. Зикр намудан лозим аст, ки Паёмҳои ҳамасолаи Президенти кишвар аз рӯйи мазмуну мундариҷа ва гузориши вазифаву хусусиятҳояшон дарбаргирандаи масъалаҳои муҳим, ҳалталаб ва рӯзмарраи ҷомеаи мо мебошанд.

21Зикр намудан лозим аст, ки дар Паёми имсолаашон Сарвари давлат дар баробари масоили мухталифи иҷтимоию иқтисодӣ ба ҷанбаҳои худшиносӣ ва ҳифзи асолати таърихию арзишҳои миллӣ таваҷҷуҳи хосса намуда, ду пешниҳоди муҳим ва ниҳоят мубрам барои равандҳои фарҳангиву маънавии ҷомеаи имрӯзаи моро баён намуданд. Пешниҳоди эшон дар ин самт ин таъсиси Конуни Маркази тамаддуни ориёӣ ва Маркази байналмилалии Наврӯз дар пойтахти кишварамон шаҳри Душанбе мебошад, ки пеш аз ҳама дар равандҳои пуртаззоди замони ҷаҳонишавӣ он барои ҳифзи асолати миллӣ ва мустаҳкам намудани хотираи таърихии мардумамон равона шудааст.

Дар баробари соли 2026-ро соли вусъат додани корҳои ободониву созандагӣ ва тақвияту таҳкими худшиносиву худогоҳии миллӣ эълон кардан, Сарвари давлат зикр намуданд, ки «дар тамоми таърих тоҷикон яке аз миллатҳои фарҳангиву тамаддунсози дунё мебошанд. Боиси ифтихори мост, ки гузаштагони некноми мо – ориёиҳо ба ҷаҳониён забону фарҳанг, илму ҳунар, ойину суннатҳои бою рангоранги башардӯстона, аз ҷумла Наврӯз, инчунин, анъанаҳои пешрафтаи давлатдорӣ, яъне тамаддуну фарҳанги ҷовидонаро ба мерос гузоштаанд. Мо вазифадорем, ки дар баробари ифтихор кардан аз мероси оламшумули аҷдоди худ онро соҳибӣ кунем, омӯзем, идома диҳем ва барои наслҳои оянда ҳамчун ганҷинаи бебаҳои ҳувиятсоз ба мерос гузорем». Бо пешниҳоди бунёди ин марказҳо изҳор намуданд, ки «итминон дорам, амалӣ намудани иқдомоти зикршуда далели раднопазири таъриху фарҳанги беш аз шашҳазорсолаи мо – тоҷикон мегардад».

Воқеан, таъсиси марказҳои номбурда дар шароити имрӯзаи рақобати шадиди кишварҳову халқиятҳои мухталиф бар сари мероси гузаштаи маданияти моддиву маънавӣ, ки дар аксар вақт бегонагон фарҳанги моро соҳибӣ карданӣ мешаванд, имкон медиҳад, то мо ҳаққу ҳуқуқи худро ба ин сарвати азими гузаштаамон бештар донем ва дар хотираи таърихии миллиямон онҳоро мустаҳкам нигоҳ дорем. Барои мисол расму ойинҳои Наврӯзӣ, ки бо тамоми тору пудашон бо фарҳангу маънавиёти гузаштаи мо пайвандӣ доранд ва ифодагари рӯҳияи миллии мо мебошанд. Вале мутаассифона, сари баррасӣ ва дарки лозимаи онҳо ҳанӯз дар сатҳи тафаккури ҷамъиятии мо, яъне тафаккури диниву эътиқодӣ ва дидгоҳҳои миллиямон нофаҳмиҳое вуҷуд доранд. Ин мушкилотро Сарвари давлат дар Паёмашон зикр намуда, барҳақ қайд карданд, ки ойинҳои Наврӯзӣ ба ягон дину мазҳаб вобаста набуда, дар онҳо мавқеи марказиро робитаи инсон бо табиат ва кайҳон ва арзишҳои башарии ӯ ташкил медиҳад.

Воқеан, таҳлилҳо ва таҳқиқотҳои гуногуни илмӣ собит месозанд, ки Наврӯз аз ҷумлаи куҳантарин ва арзишмандтарин ҷашну идҳои мардумони эронитабор ва аз он ҷумла тоҷикон ба шумор рафта, ҳомили ҳикмату хиради баланди инсонӣ дар бораи робитаи инсон бо муҳити атроф мебошад. Он мансуби ақидаи ягон дину мазҳаби муайян набуда, балки пеш аз ҳама фалсафаи робитаи инсон бо табиат, ба коинот ва олами атрофро дар бар мегирад. Миллатҳои мутамаддин арзишҳо ва сарватҳои маънавию моддии худро тӯли ҳазорсолаҳо зина ба зина ва марҳила ба марҳила эҷоду сайқал дода, онҳоро ба наслҳои минбаъда ба мерос гузоштаанд. Ин сарватҳо аз унсурҳои гуногуни арзишӣ ба мисли ҷаҳонбинӣ, ахлоқ, маънавиёт, иҷтимоиёт, иқтисодиёт, адабиёт, дин, зебоишиносӣ, худшиносӣ ва ғайраҳо ташаккул ёфта, фақат дар якҷоягӣ умумияти томро ба вуҷуд овардаву аввал барои миллат ва баъд барои ҳамаи башарият аҳамият пайдо кардаанд. Онҳо ифодагари рӯҳияи миллат буда, симо ва намоди ӯро дар саҳнаи ҷаҳонӣ муаррифӣ ва ҳуввияти ӯро ҳифз менамоянд. Аз ҳам ҷудо ва як унсури ин томиятро, аз он ҷумла унсури диниро аз болои дигар арзишҳо чун унсури мутлақ ва ё меъёри таъйинкунанда қарор додан иштибоҳи ҷиддӣ буда, зинаи аввали тундравӣ ва ба таври умум вайронсозии томияти ин сарватҳо ва арзишҳо мебошад.

Матаассифона, дар байни иддае аз ҳамватанон ва ҳаммилатони хориҷии мо раванди мутлақгардонии дидгоҳҳои мазҳабӣ ва ҳукмравоӣ кардани онҳо ба ҳама сарватҳо ба назар мерасад, ки ин аввал дар ҷудо сохтани арзишҳо ба милливу динӣ зоҳир мешавад. Дар ин самт дар шабакаҳои иҷтимоӣ ва рӯзномаву маҷаллаҳо перомуни таносуби арзишҳои миллӣ ва динӣ баҳсу мунозираҳои ноҷое ҷараён мегирад. Гарчи дар аксари онҳо таҳлилҳо ва баррасиҳои мунсифона ҷой дошта, умуман аз ҳам ҷудо сохтани арзишҳои милливу аҷдодӣ бо дидгоҳҳои динии ҷомеа қобили қабул эътироф нашаванд ҳам, вале дар иддае аз онҳо тундаравиву ба ифрот рӯй овардан ба чашм мерасад. Ин падида мардум ва махсусан ҷавононро дар бардошти фарҳанг ва дину ойинашон аввал ба шубҳа ва баъд ба сӯи тундгароӣ раҳнамун месозад. Махсусан, барои замони муосир, ки он асри муколама ва ҳамзистии андешаву ғояҳои мухталиф буда, раванди ҷаҳонишавӣ ҳалқаҳои осебзада ва ноустувори фарҳангҳои милливу диниро аз ҳам мебарад, чунин муносибати густохона нисбат ба арзишҳои милливу таърихӣ пайомади фоҷеабореро барои ҷомеаи мо ба бор хоҳад дошт.

Дар шабакаҳои интернетӣ ва гоҳо дар васоити ахбори омма низ атрофи ҷашни Наврӯз баҳсҳои шаддид ва зидду нақизе сурат мегирифтанд, ки аз заъфи ҳам тафаккури миллӣ ва ҳам тафаккури динии мо гувоҳӣ медиҳанд. Дар аксари ин баҳсҳо масъалаи ба таълимоти исломӣ мувофиқ будан ё набудани Наврӯзро мегузоранд, ки дар асл мушкилоти онро бо фарҳанги сомӣ дар назар доранд. Ҳол он ки ин масъала кайҳо дар фарҳанги гузаштаи ҳам дунявӣ ва ҳам динии мо ҳаллу фасл шудаву Наврӯз як ҷузъи муҳими ин фарҳанг пазируфта шудааст. Вале чун сатҳи маърифат ва дараҷаи худшиносии имрӯзаи иддае шаҳрвандони мо кӯтаҳӣ мекунад, боз ба ин масъалаҳои пуч ва пурихтилофи маънавӣ ва моҷароангез дода мешаванд. Бубинед, барои як нафар намояндаи миллати дигар, монанди арманиҳо, русҳо ва ё шаҳрвандони Туркиё, гарчи шахсони мазҳабӣ ҳам бошад, чунин масъалагузории зиддиятнок ва таноқузангез бо арзишҳои миллӣ ва мазҳабияш пеш аз ҳама ғайриқобили қабул ва хандаовар менамояд. Барои арманиҳо, ки епархияи григориании ойини насронӣ дини расмияшон мебошад, ҳамзамон барояшон он симои миллӣ дошта, ҳаргиз аз матни арзишҳо ва ниёзҳои миллаташон онро ҷудо накардаанд, ё онро бо аносири таърихиву миллияшон зид нагузоштаанд. Гарчи арманиҳо ҳам миллати ғайрисомӣ мебошанд, вале ҳеҷ нафаре, хоҳ аз доираҳои мазҳабӣ ва хрҳ ғайримазҳабӣ чунин масъалагузорӣ накардааст, ки ин ё он арзише то кадом дараҷа ба насронияти аввал ва ё ба доираи «аҳли китоб» мансуб аст ва ё на, махсусан модоме он масъала сирф эътиқодӣ нест. Аз ҳамин ҷиҳат онҳо ба парешониҳо ва озахмҳои таърихӣ нигоҳ накарда, ҳам ҳастии динӣ ва ҳам ҳастии миллии худро нигоҳ доштаанд ва имрӯз қавме муташаккил ва басич мебошанд. Ойини православии рус низ дар шаклгирии тафаккури миллии русҳо ва арзишҳои миллии онҳо ҳамин нақшро бозидааст. Барои русҳо муқаддасоти православӣ ва арзишҳои мардумии рус айни як чизанд. Сарвати миллӣ барои онҳо сарвати динӣ ҳисоб мешавад, гузаштагони дурандеши онҳо ба тафаккури динияшон ҷилои миллӣ бахшидаанд, аносири бештари онро хусусияти миллӣ додаанд, ки ба вуҷуди мушкилоташ ин ойин барои онҳо самараи мусбӣ медиҳад. Калисои православии рус фақат чанд соле пеш баъди гузаштани қариб ҳафтод сол аз марги қаҳрамондухтари ин миллат Зоя Космодемянская ба ӯ мартабаи баланди динӣ «шаҳиди муқаддас»-ро дод, зеро дар пайи таъсири идеологияи замони Шӯравӣ дар вақташ ин корро натавониста буд. Вақте ин қаҳрамондухтар аъзои комсомол ва ба рисолати Исои Масеҳ шояд боварӣ ҳам надошт. Ин амалро калисои православӣ дар нисбати адмирал Ушаков ҳам анҷом додааст. Ҳамин тариқ, ин мазоҳиб аз матни зиндагӣ ва талаботи миллаташон барканда нестанд ва хеле аносири худро миллӣ кардаанд. Онҳо дар баробари меҳри худованд ба пайравонашон муҳаббат ба Ватан, муҳаббат ба миллат, ба кишвар ва анъаноти миллияшонро парвариш медиҳанд. Чунин мисолҳоро дар ҳаёти диндории мардуми Туркия, ки бо мо тоҷикон ҳаммазҳаб мебошанд, низ мушоҳида кардан мумкин аст. Имрӯз яке аз омилҳои амнияти фарҳангӣ, суботи иҷтимоӣ, тараққиёт ва пешрафти ин миллатҳо аз ҳамин нукта, яъне аз устувории худшиносӣ ва худогоҳии миллияшон дар атрофи манфиатҳои давлатияшон маншаъ мегирад. Маҳз ҳамин масоилро Сарвари давлати мо, Пешвои миллат ба назар гирифта, дар Паёми имсолаашон бунёди Маркази байналмилалии Наврӯз ва Конуни Маркази тамаддуни ориёиро пешниҳод намуданд, ки он пеш аз ҳама барои эҳё ва мустаҳкамсозии шуури таърихии миллии мо равона шудааст ва он мояи ифтихору дастгирӣ мебошад.

Ғаффор Мирзоев, д.и.ф., муаллими кафедраи фалсафаи Раёсати АМИТ

Санаи 26 декабри соли равон дар толори Раёсати АМИТ ҷаласа оид ба таблиғи нуктаҳои муҳимтарини Паёми Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо иштироки кормандони муассисаҳои илмии зертобеи АМИТ, Донишгоҳи миллии Тоҷикистон, Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи Садриддин Айнӣ ва магистрону докторантони PhD баргузор гардид.

Ҷаласаро бо сухани ифтитоҳи ноиби президенти АМИТ, доктори илмҳои биологӣ Мирзораҳимзода А.К. оғоз бахшида, иброз намуд, ки дар паёми имсолаи Паёми Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таваҷҷуҳи асосӣ ба рушди самтҳои гуногуни илму маориф, рушди ҷаҳонбинии илмӣ, омода намудани кадрҳои баланди илмӣ, пайванди илм бо истеҳсолот нигаронида шудааст. Дар ин замина моро зарур аст, ки ҷиҳати амалисозии ин ҳадафҳо саъю талоши пайваста намоем.

Ҳамзамон оид ба нуктаҳои муҳимтарини Паём директори Институти омӯзиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупо Ҳайдарзода Рустам Ҷура баромад намуда, иброз намуд, ки яке аз масъалаҳои меҳварии Паёми имсола ин муаррифӣ ва шинохти таърихи тамаддуни ориёӣ ба ҳисоб меравад. Дар ин замина аз ҷониби Президенти кишвар дастур дода шуд, ки дар пойтахти кишвар - шаҳри Душанбе Конун, яъне Маркази тамаддуни ориёӣ ва Маркази байналмилалии Наврӯз таъсис дода шавад, ки метавонад дар ҳифзу нигоҳдории арзишҳои миллӣ ва фарҳангии беш аз 6 ҳазор солаи миллати тоҷик нақши босазо хоҳад гузошт.

Номбурда ҳамчунин иброз намуд, ки дар Паёми Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба рушди истифодаи зеҳни сунъӣ дар соҳаҳои гуногуни илм ва истеҳсолот диққати хосса зоҳир карда шуд. Махсусан қайд карда шуд, ки “Тоҷикистон дорои захираҳои зиёди гидроэнергетикӣ буда, имкон дорад эҳтиёҷоти марказҳои бузурги ҳисоббарории зеҳни сунъиро бо неруи барқи «сабз» ва оби хунук таъмин созад”.

Дар ин замина Президенти кишвар дастур доданд, ки ба мақсади истифодаи имкониятҳои зеҳни сунъӣ дар раванди рушд доир ба таъсиси Корпоратсияи миллии зеҳни сунъӣ, Маркази минтақавии зеҳни сунъӣ ва маҷмааи марказҳои коркарди «маълумоти сабз» чораҷӯйӣ карда шавад. Албатта ин иқдом метавонад, ки ба рушди соҳаҳои гуногуни кишвар мусоидат намояд.

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Паёми навбатии худро 16 декабри соли 2025 ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ироа намуданд. Дар Паём дастовардҳо ва дурнамои сиёсати дохилӣ ва хориҷии кишвар муаяйн карда шуд. Самтҳои асосӣ дар Паём рушди маориф ва илм буд. Соҳаи маориф дар Паёмҳои Пешвои Миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мавқеи хос ва афзалиятнок дорад. Сарвари давлат иброз доштанд, ки тавассути рушди илму маориф метавон ояндаи дурахшони давлату миллатро таъмин намуд. Татбиқи барномаҳои давлатии соҳавӣ боис гардидаанд, ки мақоми омӯзгор дар ҷомеа тадриҷан таҳким ёбад. Имрӯз омӯзгор на танҳо муаллим, балки тарбиятгари насли соҳибмаърифат, ватандӯст ва масъули ҷомеа маҳсуб меёбад. Ин иқдом ба беҳтар гардидани инфрасохтори соҳа, таҳкими пойгоҳи моддию техникии муассисаҳои таълимӣ ва фароҳам овардани шароити мусоиди таҳсил мусоидат намудааст.Дар меҳвари ислоҳоти соҳаи маориф омӯзгор қарор дорад.

Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон борҳо дар Паёмҳо ва суханрониҳои худ нақши калидии омӯзгорро дар рушди давлату ҷомеа таъкид намуда, чунин иброз доштаанд: “Омӯзгор чароғи маърифат ва раҳнамои ҷомеа мебошад. Пешрафти давлату миллат бевосита ба сатҳи дониш ва масъулияти омӯзгор вобаста аст”.

Ҳамчунин, Сарвари давлат таъкид кардаанд: «Мо ба омӯзгор ҳамчун тарбиятгари насли оянда ва асосгузори ҷомеаи солим эҳтироми хосса дорем ва дастгирии ин қишри ҷомеаро вазифаи муқаддаси давлат мешуморем”. Дар идомаи ҳамин андеша зикр гардидааст: “Бе омӯзгори соҳибкасб ва ватандӯст тарбияи насли донишманд ва бунёди ҷомеаи пешрафта ғайриимкон аст”.

Дар Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон оид ба рушди маориф чунин таъкид намуданд, ки аз рӯзҳои аввали роҳбарии худ рушди соҳаҳои илму маорифро яке аз самтҳои афзалиятноки сиёсати давлатӣ муайян кардаанд:

-дастгирии илму маориф сармоягузорӣ ба ояндаи дурахшони миллат ва кафолати пойдории давлат мебошад.

-зиёда аз 21 фоизи хароҷоти умумии буҷети давлатиро ташкил медиҳад.

-барои соҳаи маориф дар соли 2026 қариб 14 миллиард сомонӣ пешбинӣ шудааст, ки нисбат ба солҳои гузашта афзоиши назаррас дорад;

-баланд бардоштани музди меҳнати омӯзгорон, 25%;

-қабули Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи мақоми омӯзгор”;

-Эълон гардидани солҳои 2020 – 2040 ҳамчун “Бистсолаи омӯзиш ва рушди фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ”.

Дар Паёмҳои Пешвои миллат ба масъалаи бунёди муассисаҳои нави таҳсилоти томактабӣ ва миёнаи умумӣ таваҷҷуҳи ҷиддӣ зоҳир мегардад. Дар даврони соҳибистиқлолӣ садҳо кӯдакистон ва ҳазорҳо мактабҳои замонавӣ бунёд гардидаанд. Сарвари давлат таъкид менамоянд, ки дар маҳалҳое, ки шумораи аҳолӣ зиёд аст, таъсиси муассисаҳои томактабӣ бояд ҳатмӣ бошад, то фарогирии кӯдакон ба таҳсил бештар гардад.

Аз ин рӯ, дар Паём дастовард, роҳнамоӣ ва дурнамо барои баланд бардоштани сифати таҳсилот яке аз самтҳои асосии сиёсати давлатӣ ба ҳисоб меравад. Истифодаи технологияҳои муосир, ҷорӣ намудани усулҳои фаъоли таълим ва иштироки хонандагон дар олимпиадаҳо ва озмунҳои байналмилалӣ шаҳодат медиҳад, ки маорифи тоҷик ба марҳалаи нави рушд ворид гардидааст. Афзоиши пайвастаи маблағгузорӣ, таваҷҷуҳ ба мақоми омӯзгор, бунёди муассисаҳои нави таълимӣ ва ҷорӣ намудани технологияҳои муосир шаҳодати равшани ғамхории давлат нисбат ба насли наврас ва рушди зеҳнии ҷомеа мебошад.

Мутахассиси шуъбаи кор бо мактаббачагони АМИТ Сулаймонова Ҷавоҳира

Паёми имсолаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таҷассумгари дастовардҳои муҳими кишвар ва муайянкунандаи ҳадафҳои стратегии рушди устувори Тоҷикистон мебошад. Дар Паём масъалаҳои таҳкими пояҳои илмӣ, рушди технологияҳои навин, рақамикунонӣ ва баланд бардоштани самаранокии идоракунии давлатӣ ба таври возеҳ ифода ёфтаанд.

Паём на танҳо натиҷаҳои имрӯзаи рушди кишварро дар бар мегирад, балки самтҳои асосии рушди илмӣ ва технологиро барои солҳои минбаъда муайян менамояд. Дар бахши сиёсати хориҷӣ ва ҳамкориҳои байналмилалӣ, ба ҳалли масъалаҳои сарҳадӣ, таҳкими муносибатҳои дуҷониба ва бисёрҷониба бо кишварҳои ҳамсоя, аз ҷумла Қирғизистон ва Ӯзбекистон, таваҷҷуҳи хос зоҳир гардид, ки он барои татбиқи лоиҳаҳои муштараки илмӣ ва технологӣ заминаи устувор фароҳам меорад.

Иштироки фаъоли Тоҷикистон дар конфронсҳои байналмилалӣ вобаста ба ҳифзи пиряхҳо ва ворид гардидани ёдгории мероси фарҳангии Хуттали қадим ба Феҳристи мероси ҷаҳонии ЮНЕСКО нишонаи болоравии нуфузи байналмилалии кишвар ва арҷгузорӣ ба мероси таърихию илмӣ мебошад.

Зимни ироаи Паём ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон 16 декабр, Пешвои миллат эълон намуданд, ки бо ташаббуси Тоҷикистон соли 2025 «Соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо» ва солҳои 2025–2034 «Даҳсолаи илмҳои криосфера» эълон гардидаанд. Дар робита ба ин, Сарвари давлат ҳамаи сохторҳои дахлдорро ба густариши фаъолияти илмӣ ва амалии худ дар ин самт ва муаррифии дастовардҳо дар сатҳи байналмилалӣ даъват намуданд.

Бо назардошти аҳамияти стратегии масъалаи ҳифзи пиряхҳо ва омӯзиши илмҳои криосфера, пешниҳод гардид, ки Муассисаи давлатии илмию таҳқиқотии «Маркази омӯзиши пиряхҳои Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон» ба Институти омӯзиши пиряхҳо ва криосфераи Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон табдил дода шавад.

Паёми Пешвои миллат ҳамчун ҳуҷҷати муҳими сиёсӣ ва илмӣ, роҳнамои ҷомеа дар роҳи рушди устувор, ҳифзи муҳити зист ва таҳкими нуфузи байналмилалии Тоҷикистон ба ҳисоб меравад.

Дар соҳаи иқтисод, Тоҷикистон рушди устуворро таъмин карда, маҷмуи маҳсулоти дохилӣ 3,4 баробар афзуд ва суръати миёнаи рушди солона 7,6%-ро таъмин намуд. Ҷалби сармояи дохилӣ ва хориҷӣ ва афзоиши даромади аҳолӣ имконият фароҳам овард, ки захираҳои молиявӣ барои рушди инфрасохтори илмӣ, лоиҳаҳои рақамикунонӣ ва технологӣ таъмин карда шаванд. Ҳадафҳои стратегӣ барои солҳои 2026–2030 ду баробар афзоиши маҷмуи маҳсулоти дохилӣ, кам кардани сатҳи камбизоатӣ, афзоиши ҳиссаи табақаи миёнаи аҳолӣ ва рушди иқтисоди инноватсионӣ мебошанд, ки ин ба устувории иқтисоди илмӣ-танзимӣ ва рушди кадрҳои баландихтисос таъсири мустақим дорад.

Дар бахши илм ва технология, ҷалби сармоя барои таъсиси корхонаҳои саноатӣ, модернизатсияи инфрасохтори энергетикӣ ва нақлиётӣ, истифодаи самараноки заминҳои кишоварзӣ ва рушди хизматрасонӣ, ҳамчунин истифодаи технологияҳои рақамӣ ва зеҳни сунъӣ, нишондиҳандаи самаранокии сиёсати илмӣ ва стратегияи саноатикунонии босуръат мебошад. Ҷорӣ намудани низоми рақамии биллингӣ дар соҳаи энергетика талафоти неруи барқро аз 15,1% ба 5,1% коҳиш дод ва воридшавии маблағ ба низоми энергетикӣ тақрибан 1,5 млрд сомониро таъмин намуд. Омӯзиши талаботи бозори меҳнат барои мутахассисони иқтисоди рақамӣ ва ҷорӣ намудани низоми рақамӣ дар идораи молияи давлатӣ нишондиҳандаи тадбирҳои танзимии илмӣ ва технологӣ мебошад.

Ҳиссаи бахши хусусӣ дар истеҳсолот 80% ва дар шуғл 70%-ро ташкил медиҳад, ки ин ба рушди тадқиқотҳо, дастрасии осон ба захираҳои молиявӣ, технология ва ҳамкориҳои инноватсионӣ мусоидат мекунад. Рақамикунонии маъмурикунонии андоз, беҳбуди хизматрасониҳои электронӣ ва соддагардонии иҷрои уҳдадориҳои андозӣ нишондиҳандаи механизми идоракунии илмӣ-танзимиро тақвият медиҳад.

Дар соҳаи саноат ва энергетика таъсиси 2,600 корхонаи саноатӣ бо 87,000 ҷойи нави корӣ, афзоиши истеҳсоли маҳсулоти маъдан ва неруи барқ, сохтмони неругоҳи «Роғун» ва ду неругоҳи офтобӣ нишондиҳандаи татбиқи стратегияҳои илмӣ-технологӣ мебошад. Суръати рушди соҳаи кишоварзӣ 8,5% ва афзоиши сатҳи ҳифзи амнияти озуқаворӣ аз 60% ба 85% таъсири мустақими тадқиқотҳои агротехникӣ ва технологӣ мебошад.

Дар бахши маориф ва илм, буҷети соҳаи маориф ба 14 млрд сомонӣ (+25,4%) расида, омодагӣ ба таҳсили 4 млн хонанда дар 25 соли оянда таъмин шудааст. Омӯзиши забонҳои русӣ ва англисӣ, такмили кадрҳои омӯзгорӣ, гузариш ба низоми дувоздаҳсолаи таълим ва фаъолияти Институти омӯзиши пиряхҳо ва криосфераи Академияи миллии илмҳо ба рушди илмҳои муҳити зист ва технологияҳои пешрафта мусоидат менамояд.

Дар соҳаи фарҳанг ва мероси таърихӣ бунёди 150 иншооти нав сохта шуда, 350 таҷдид гардид, нашри 900 номгӯй адабиёт ва тақдими ройгон ба мардум, эълони «Соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо» ва Даҳсолаи илмҳои криосфера (2025-2034) далели раднопазири таваҷҷуҳи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Э. Раҳмон ба соҳаҳои мазкур мебошад. Соҳаи тандурустӣ ва иҷтимоӣ 1,300 иншоот бо маблағгузории зиёда аз 5,3 млрд сомонӣ сохта шуда, маош ва нафақа афзоиш ёфт. Ҳадаф беҳбуди сатҳи зиндагӣ ва фароҳам овардани шароити арзанда барои гурӯҳҳои осебпазир мебошад.

Афзоиши захираҳои қувваи корӣ, банақшагирии1,4 млн ҷойи корӣ дар 5 соли оянда ва иштироки фаъолонаи ҷавонон ва занон дар ҳаёти ҷамъиятӣ нишондиҳандаи устувории иҷтимоӣ мебошад. Қонунгузорӣ барои рушди устувор ва ҳифзи субот аҳамияти калидӣ дошта, ҳамзамон мубориза бо терроризм, экстремизм ва ҷиноятҳои киберӣ механизми амният ва идоракунии илмӣ-танзимиро тақвият медиҳад.

Мусаллам аст, ки тоҷикон яке аз миллатҳои фарҳангиву тамаддунофари дунё мебошанд. Боиси ифтихор аст, ки гузаштагони некноми мо ориёҳо, ба ҷаҳониён забону фарҳанг, илму ҳунар, ойину суннатҳои башардӯстона, аз ҷумла Наврӯз, инчунин анъанаҳои пешрафтаи давлатдориро мерос гузоштаанд. Мо вазифадорем, ки ин мероси бузургу оламшумулро омӯзем, идома диҳем ва барои наслҳои оянда ҳамчун ганҷинаи ҳувиятсоз ба мерос гузорем.

Паёми Пешвои миллат таъкид менамояд, ки аҷдоди хирадманди мо «пиндори нек, гуфтори нек ва кирдори нек»-ро ҳамчун арзиши инсондӯстона ва шиори зиндагӣ қарор додаанд. Наврӯз, ки имрӯз мақоми байналмилалӣ гирифтааст, ҳамчунин Меҳргон, Сада ва Тиргон, ки таҷассумгари андешаҳои инсондӯстӣ ва бузургдошти табиат мебошанд, асоси ҳувият ва асолати тоҷикон мебошанд. Бо мақсади таҳкими мероси фарҳангӣ ва илмӣ, ба Ҳукумати кишвар ва Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳри Душанбе дастур дода шуд, ки барои бунёди Қонуни Маркази тамаддуни ориёӣ ва Маркази байналмилалии Наврӯз ҷиҳати ҷудо намудани қитъаи замин чораҳои зарурӣ андешида шавад

Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон ва дигар муассисаҳои илмӣ вазифадор шудаанд, ки бо ҷалби олимон ва донишмандон консепсияи марказҳоро дар асоси анъанаҳои меъморӣ ва шаҳрсозиву шаҳрдории бостонии тоҷикон таҳия ва ба Ҳукумати мамлакат пешниҳод намоянд. Амалӣ намудани ин иқдомҳо шаҳодати раднопазири таърих, фарҳанг ва фарҳанги илмии беш аз шашҳазорсолаи мо тоҷикон мебошад.

Боиси ифтихори мост, ки Консепсияҳои зикршуда аз ҷониби олимону муҳақиқони Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон таҳия мешавад. Ин далели эътимоди Ҷаноби Олӣ ба Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон мебошад. Умедворем, ки олимон аз уҳдаи иҷрои ин вазифаи пурмасъул сарбаландона мебароянд.

Дар маҷмуъ, Паёми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ на танҳо дастовардҳои сиёсӣ, иқтисодӣ ва иҷтимоиро ба таври мушаххас нишон медиҳад, балки ҳадафҳои илмӣ-танзимӣ, рушди технологияҳои рақамӣ ва инноватсионӣ, ҳамчунин эҳёи мероси фарҳангиву тамаддунии миллати тоҷикро низ дар назар дорад.

Азизуллозода Майсара Нурулло

ходими илмии Шуъбаи таърихи илм ва техникаи ИТБМ ба номи Аҳмади Дониши АМИТ

Паёми имсолаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо навиди нек ва боварибахш оид ба идомаи қадамҳои устувор ва рушди кишвар дар шароити мураккаби ҷаҳони муосир ироа гардид. Соли сипаригашта бо рӯйдодҳои муҳим ва дастовардҳои назаррас барои мардуми тоҷик хотирмон буда, дар саҳифаҳои таърих сабт мегардад.

Пешвои миллат 16-уми декабри соли 2025 зимни ҷаласаи якҷояи Маҷлиси миллӣ ва Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон соли 2025-ро, сарфи назар аз мураккабшавии вазъи сиёсиву иқтисодии ҷаҳонӣ, тағйирёбии иқлим ва паёмадҳои он, барои Тоҷикистон соли бобарор арзёбӣ намуданд.

Дар Паёми навбатии Сарвари давлат ба рушди соҳаҳои фарҳанг, илму маориф таваҷҷуҳи хос зоҳир гардид. Ин таваҷҷуҳ бесабаб нест, зеро дар шароити ҷаҳонишавӣ бидуни рушди фарҳанг ва маърифат пешрафти ҷомеа ғайриимкон мебошад. Дар даврони соҳибистиқлолӣ фарҳанг ҳамчун таҷассумгари симои маънавии миллат, ҳифзкунандаи арзишҳои миллӣ ва муттаҳидкунандаи ҷомеа мақоми арзанда касб намудааст.

Пешвои муаззами миллат таъкид намуданд, ки миллати тоҷик дар тӯли таърихи худ маҳз ба шарофати забон, илму фарҳанг, расму ойин ва арзишҳои маънавӣ ҳамчун халқи фарҳангсоз, сулҳпарвар ва башардӯст дар арсаи ҷаҳонӣ муаррифӣ гардидааст.

Тайи солҳои охир ҷиҳати рушди соҳаи фарҳанг ва муаррифии он дар сатҳи байналмилалӣ иқдомҳои назаррас амалӣ шудаанд. Аз ҷумла, дар даҳ соли охир зиёда аз 150 иншооти фарҳангӣ сохта шуда, 350 иншооти дигар таъмиру азнавсозӣ гардиданд. Дар пойтахти кишвар – шаҳри Душанбе бунёди Театри миллии Тоҷикистон идома дорад, ки туҳфаи арзанда ба мардуми кишвар ба ифтихори 35-солагии Истиқлолияти давлатӣ мебошад.

Бо мақсади баланд бардоштани сатҳи маърифатнокӣ ва завқи бадеии аҳолӣ, махсусан ҷавонону наврасон, аз ҷониби муассисаҳои фарҳангӣ 900 номгӯй китобҳои бадеӣ ва бачагона нашр гардида, ба китобхонаҳо дастрас шуданд. Ҳамчунин, бо дастури Сарвари давлат 3 миллиону 200 ҳазор нусхаи китобҳои «Тоҷикон»-и аллома Бобоҷон Ғафуров ва «Шоҳнома»-и Абулқосими Фирдавсӣ чоп шуда, ба аҳолӣ ройгон тақдим гардиданд.

Муаррифии фарҳанги миллӣ дар арсаи байналмилалӣ яке аз самтҳои муҳими сиёсати давлатии Пешвои миллат ба шумор меравад. Ворид гардидани 11 ёдгории мероси фарҳангии Хуттали қадим ба Феҳристи мероси ҷаҳонии ЮНЕСКО, эътирофи шаҳри Панҷакент ҳамчун «Шаҳри ҷаҳонии ҳунарҳои дастӣ барои сӯзанидӯзӣ» ва бузургдошти 1050-солагии Робияи Балхӣ далели нуфузи фарҳангии Тоҷикистон дар сатҳи ҷаҳонӣ мебошад.

Ҳамзамон, Пешвои миллат супориш доданд, ки ҷиҳати ворид намудани номи Борбади Марвазӣ ба Феҳристи шахсиятҳои барҷастаи фарҳангии ЮНЕСКО тадбирҳои зарурӣ андешида шаванд. Борбад ҳамчун яке аз аввалин мусиқидонон ва оҳангсозони касбии ҷаҳони ориёӣ эътироф гардидааст.

Боиси ифтихор аст, ки ниёгони мо ба ҷаҳониён арзишҳои волои фарҳангӣ, аз ҷумла Наврӯз, Меҳргон, Сада ва Тиргонро ба мерос гузоштаанд, ки онҳо асоси ҳувият ва худшиносии миллии тоҷиконро ташкил медиҳанд. Дар ин замина, Сарвари давлат пешниҳод намуданд, ки дар шаҳри Душанбе Маркази тамаддуни ориёӣ ва Маркази байналмилалии Наврӯз таъсис дода шавад.

Ҳамин тавр, Паёми Пешвои миллат ҳамчун ҳуҷҷати тақдирсоз тамоми самтҳои ҳаёти ҷомеа ва дурнамои рушди устувори кишварро дар бар мегирад. Вазифаи ҳар як шаҳрванди кишвар аст, ки сиёсати пешгирифтаи Пешвои миллатро ҷонибдорӣ намуда, насли ҷавонро дар рӯҳияи ватандӯстӣ, худшиносии миллӣ ва арҷгузорӣ ба арзишҳои муқаддаси миллӣ тарбия намояд.

Аҳмедов Ҳасан Аҳтамович - ходими хурди илмии Шуъбаи таърихи илм ва техникаи ИТБМ ба номи А.Дониши АМИТ

21Ироа гардидани Паёмҳои ҳамасолаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба аъзои Маҷлиси миллӣ ва вакилони Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва аҳли ҷомеа дар фарҳанги давлатдории тоҷикон ба як ҷузъи таркибӣ ва басо муҳим табдил ёфтааст ва дар иҷрои корҳои созанда, рушди соҳаҳои сиёсию иҷтимоӣ, иқтисодиву фарҳангӣ, илму маориф, тандурустиву муносибатҳои байналмилалӣ такони ҷиддӣ мебахшанд.

Дар паёмҳои Президенти Тоҷикистон ба масъалаҳои баланд бардоштани сифати таълим, дастгирии омӯзгорон ва тақвияти инфрасохтори таълимӣ ва рушди соҳаи илму маориф диққати махсус зоҳир мегардад.

Дар раванди ҷаҳонишавӣ рӯ овардан ба илму маориф яке аз ҳадафҳои асосии сиёсати дохилии Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ҳисоб меравад. Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамасола дар паёми худ вазъи соҳаи илму маорифро мавриди таҳлил қарор дода, дар ин росто, бо мақсади боз ҳам рушди соҳа ба масъулон иҷрои дастуру супоришҳои мушаххасро вазифадор менамоянд.

Дар Паёми навбатии худ Сарвари давлат соҳаи илму маорифро як самти асосӣ ва стратегӣ дониста, омили муҳимтарини таҳкими давлат ва наҷоти миллат арзёбӣ намуданд.

Бояд возеҳу равшан қайд намуд, ки маҳз бо шарофати истиқлолияти давлатӣ ва ибтикори созандаву иқдоми Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон соҳаи илму маорифи Тоҷикистон бо суръати тамом рӯ ба инкишоф ниҳод.

Дар Паёми навбатӣ Пешвои муаззами миллат андешаҳои дар паёмҳои пешина иброздоштаашонро такмил дода, чунин зикр намуданд: «Ман аз рӯзҳои аввали фаъолияти худ ба ҳайси Роҳбари давлат то имрӯз дастгирӣ ва рушди илму маорифро самти афзалиятнок эълон карда, дар тӯли беш аз се даҳсола ба ин соҳаҳои ҳаётан муҳим таваҷҷуҳи аввалиндараҷа ва доимӣ зоҳир менамоям. Зеро хуб медонам, ки рушди ҳамаи соҳаҳои ҳаёти ҷомеа ва давлат, ояндаи босаодати давлату миллат аз илму маорифи пешрафтае вобаста аст, ки заминаи мустаҳками онҳо имрӯз гузошта мешавад. Ба ибораи дигар, ман дастгирӣ ва таваҷҷуҳ ба ин соҳаҳои муҳимму тақдирсозро сармоягузорӣ ба ояндаи дурахшони миллат ва бақои давлат мешуморам. Аз ин лиҳоз, Ҳукумати мамлакат маблағгузории ин соҳаҳои калидиро мунтазам зиёд менамояд ва ҳар сол ҳаҷми умумии он беш аз 21 фоизи хароҷоти буҷети давлатиро ташкил медиҳад».

Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамасола аз буҷети давлатӣ барои соҳаи маориф маблағҳои зиёдеро ҷудо менамояд. Тавре ки дар Паёми имсола дида шуд, Сарвари давлат барои соҳаи маориф дар соли 2026 аз ҳисоби буҷети давлатӣ қариб 14 миллиард сомонӣ пешбинӣ гардидааст, ки нисбат ба соли 2025-ум 25,4 фоиз ва нисбат ба даҳ соли қабл, яъне соли 2015-ум панҷуним баробар зиёд мебошад.

Ба мақсади таъмин намудани самаранокии истифодаи маблағҳои давлатӣ, инчунин, мутобиқсозии он ба стандартҳои байналмилалӣ бозбинии низоми маблағгузории муассисаҳои таҳсилоти олӣ ва миёнаи касбӣ, яъне гузариш ба низоми сарикасӣ ё фармоиши давлатӣ тақозои замон мебошад. Сари ин масъала Сарвари давлат ба вазоратҳои маориф ва илм, молия, Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбӣ супориш доданд, ки доир ба ин масъала ба Ҳукумати мамлакат пешниҳодҳои мушаххас манзур намоянд.

Ҳамасола баланд бардоштани музди маоши кормандони соҳаи маориф далели бебаҳси таваҷҷуҳ ба ҳаёти иҷтимоии омӯзгор ва ба ин васила баланд бардоштани сифати таълиму тарбия дар муассисаҳои таълимӣ мебошад. Дар паёми имсолаи худ Сарвари давлат аз баланд бардоштани музди меҳнати кормандони сохторҳои гуногун, аз ҷумла соҳаи илму маориф мужда расонида қайд намуданд, ки бо мақсади боз ҳам беҳтар намудани сатҳи некуаҳволии мардуми кишвар ва тақвият бахшидани ҳифзи иҷтимоии аҳолӣ супориш медиҳам, ки аз 1-уми сентябри соли 2026 маоши вазифавии кормандони муассисаҳои маориф, аз ҷумла муассисаҳои томактабӣ ва миёнаи умумӣ 25 фоиз, дигар муассисаҳои соҳаи маориф, соҳаҳои илм, фарҳанг, варзиш, тандурустӣ, муассисаҳои соҳаи ҳифзи иҷтимоӣ, мақомоти ҳокимият ва идоракунии давлатӣ ва дигар муассисаҳои буҷетӣ, инчунин, стипендияҳо 20 фоиз зиёд карда шаванд.

Президенти Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар паёми навбатии худ возеҳу равшан иброз намуданд, ки «мо бояд барои ҳарчи бештар омода намудани кадрҳои омӯзгорӣ, бунёди муассисаҳои таълимӣ ва ба стандартҳои ҷаҳонӣ мутобиқ гардонидани низоми таҳсил, яъне омодагӣ ба гузариш ба низоми дувоздаҳсолаи таълим аз ҳоло чораҷӯйӣ намоем». Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон изҳор доштанд, ки «маориф ояндасози миллат аст ва рушди он мустақиман ба пешрафти тамоми соҳаҳо вобаста аст».

Сарвари давлат таъкид намуданд, ки «агар мо хоҳем, ки давлати пешрафта, Ватани обод ва зиндагии осуда дошта бошем, бояд кӯшиш кунем, ки фарзандонамон соҳиби саводу дониш ва касбу ҳунар шаванд. Мо бояд ифтихор дошта бошем, ки аҷдоди хирадманди мо «пиндори нек, гуфтори нек ва кирдори нек»-ро ҳамчун арзиши бузурги инсондӯстона шиори зиндагии худ қарор додаанд».

Пешвои миллат таъкид намуданд, ки «Соли равон бо саъю талошҳои ҷумҳурии мо қабул шудани 11 ёдгории мероси фарҳангии Хуттали қадим (дар ноҳияҳои Ҷалолиддини Балхӣ, Данғара, Восеъ, Фархор ва Ховалинги вилояти Хатлон) ба Феҳристи мероси ҷаҳонии ЮНЕСКО, қатъномаҳо дар мавриди эътирофи шаҳри Панҷакент ҳамчун «Шаҳри ҷаҳонии ҳунарҳои дастӣ барои сӯзанидӯзӣ» ва бузургдошти 1050-солагии Робияи Балхӣ дар солҳои 2026 – 2027, ҳамоиши байналмилалӣ зери унвони «Устувонаи Куруш: Эъломияи ибтидоии ҳуқуқи гуногунрангии фарҳангӣ» (аввалин эъломияи ҳуқуқи башар дар таърихи инсоният) ва дигар арзишҳо мавқеи тамаддунии тоҷиконро дар ҷаҳон боз ҳам устувор намуданд».

Президенти кишвар барои ҳифзи арзишҳои моддию ғайримоддии миллат ва муаррифии онҳо дар сатҳи байналмилалӣ минбаъд низ ба мақомҳои дахлдори соҳа супоришҳои мушаххас дода, таъкид намуданд, ки барои ворид намудани онҳо ба рӯйхати ЮНЕСКО тадбирҳои зарурӣ андешида шаванд. Аз ҷумла, аз саҳми таърихии Борбади Марвазӣ дар рушди фарҳанги ҷаҳонӣ, хоса илми мусиқӣ ва кӯшишҳо ба харҷ додани ба Феҳристи шахсиятҳои барҷастаи фарҳангии ЮНЕСКО ворид намудани номи ӯ хотиррасон шуданд.

Президенти Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паём ба Маҷлиси Олӣ аз хизматҳои таърихии ниёгони тоҷикон - ориёиҳо дар тамаддуни ҷаҳонӣ аз фалсафаи Наврӯз, Меҳргон, Сада ва Тиргон бо далелҳои асоснокшудаи илмӣ сухан гуфтанд. Ба таъкиди Сарвари давлат, ин ҷашнҳо асоси худшиносии миллӣ ва ҳувияти таърихии моро таҷассум менамоянд. Яъне, ҳар фарди ҷомеа бояд ба ифтихори ҷашнҳои муқаддас дар роҳи пешрафти давлат ва ободии Ватан саҳми шоиста гузошта, бо анҷоми амалҳои нек, созандагиву бунёдкорӣ ва рафтори шоиста фарҳангу тамаддуни бостонӣ ва асолати миллати тоҷикро ба ҷаҳониён муаррифӣ намояд.

Аснои суханронӣ Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон як қатор пешниҳодҳоро манзури иштирокдорони чорабинӣ карданд, аз ҷумла пешниҳод гардид, ки Муассисаи давлатии илмиву таҳқиқотии “Маркази омӯзиши пиряхҳои Академияи миллии илмҳо” ба Муассисаи давлатии илмиву таҳқиқотии “Институти омӯзиши пиряхҳо ва криосфераи Академияи миллии илмҳо” табдил дода шавад.

Инчунин, ба Ҳукумати кишвар ва Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳри Душанбе дастур дода шуд, ки барои дар пойтахти кишвар бунёд намудани Конун, яъне Маркази тамаддуни ориёӣ ва бо дарназардошти фалсафаю ҳикмати ҷовидонаи Наврӯз, суннату анъанаҳои башардӯстонаи он ва истифодаи онҳо барои тарбияи наслҳои оянда бунёд кардани Маркази байналмилалии Наврӯз чораҳои мушаххас андешанд.

Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, дигар муассисаҳои илмиву таҳқиқотӣ ва лоиҳакашӣ вазифадор карда шуданд, ки бо ҷалби олимону донишмандон консепсияи ин марказҳоро дар асоси анъанаҳои меъморӣ ва шаҳрсозиву шаҳрдории бостонии тоҷикон таҳия ва ба Ҳукумати мамлакат пешниҳод намоянд.

Таҳлилҳо ва арзёбиҳои хеле равшану амиқи масоили номбурда бори дигар аз таваҷҷуҳи бевоситаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба соҳаи илму маориф ва тарбияи кадрҳои илмӣ дар ҷумҳурӣ шаҳодат медиҳад.

Паёми Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ба аъзои Маҷлиси миллӣ ва вакилони Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва аҳли ҷомеа роҳнамоест, ки масъулият, азму ирода, садоқат ба Ватан, худшиносӣ, ободкорию созандагӣ ва пешрафтро аз ҳар яки мо тақозо менамояд.

Хайёл Бобоев-доктори илмҳои таърих, сарходими илмии Шӯъбаи таърихи илм ва техникаи Институти таърих,

бостоншиносӣ ва мардумшиносии ба номи А.Дониши Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон

Паёми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар соли 2025 яке аз муҳимтарин санадҳои сиёсиву стратегии мамлакат маҳсуб ёфта, на танҳо натиҷаҳои рушди кишварро дар соли 2025 ҷамъбаст мекунад, балки самтҳои асосии сиёсати дохилӣ ва хориҷии мамлакатро барои марҳилаи минбаъдаи давлатдорӣ муайян месозад. Ин Паём дар шароите ироа гардид, ки ҷаҳон бо таҳдидҳои мураккаби сиёсӣ, иқтисодӣ, амниятӣ ва иқлимӣ рӯбарӯ шуда, дар чунин вазъ муайян намудани мавқеи устувори миллӣ аҳамияти ҳаётан муҳимро доро мебошад.

Пешвои миллат ба рушди илм ва инноватсия таваҷҷуҳи махсус зоҳир намуда, таъкид карданд, ки «бе рушди илм ва ҷорӣ намудани дастовардҳои он ба истеҳсолот пешрафти иқтисодӣ ғайриимкон аст». Ин нукта зарурати ҳамгироии илм, маориф ва истеҳсолотро нишон дода, роҳҳои гузариш ба иқтисоди донишбунёдро муайян месозад.

Дар баробаби ин муҳтарам Ҷаноби Олӣ чунин баён доштанд, ки “Ман аз рӯзҳои аввали фаъолияти худ ба ҳайси Роҳбари давлат то имрӯз дастгирӣ ва рушди илму маорифро самти афзалиятнок эълон карда, дар тули беш аз се даҳсола ба ин соҳаҳои ҳаётан муҳим доимо таваҷҷуҳи аввалиндараҷа зоҳир менамоям, зеро хуб медонам, ки рушди ҳамаи соҳаҳои ҳаёти ҷомеа ва давлат, ояндаи босаодати давлату миллатро аз пешрафти илму маориф вобаста буда, заминаи мустаҳками он бояд имрӯз гузошта шаванд”.

Ба ибораи дигар, Пешвои муаззами миллат дастгирӣ ва таваҷҷуҳ ба ин соҳаҳои муҳиму тақдирсозро таҳкурсии ояндаи дурахшони миллат ва бақои давлат мешуморад. Бо ин мақсад Пешвои миллат дар Паёми худ ба Маҷлиси Олӣ дар соли 2019 пешниҳод карда буданд, ки солҳои 2020 – 2040 “Бистсолаи омӯзиш ва рушди фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ дар соҳаи илму маориф” эълон карда шаванд.

Дар робита ба масъалаҳои дахлдор ба илмҳои криосфера Президенти кишвар иброз доштанд, ки омӯзиши пиряхҳо яке аз самтҳои муҳими илми ватанӣ ва ҷузъи сиёсати давлатии Тоҷикистон мебошад.

Охири соли 2022 ва моҳи августи соли 2025 бо пешниҳоди Тоҷикистон қатъномаҳои Созмони Милали Муттаҳид қабул гардиданд, ки мувофиқи онҳо соли 2025 Соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо ва “Даҳсолаи амал барои илмҳои криосфера, 2025-2034” эълон гардиданд. Дар ин робита, аз ҳамаи сохторҳои дахлдор даъват карда шуд, ки фаъолияти илмӣ ва амалиро дар ин самт густариш дода, дастовардҳои худро дар арсаи байналмилалӣ васеъ муаррифӣ намоянд.

Пешвои миллат аҳамияти стратегӣ ва ҷаҳонии мавзуи ҳифзи пиряхҳо, омӯзиши илмҳои криосфера ва амалисозии ташаббусҳои байналмилалии Тоҷикистонро дар соҳаи обу иқлим қайд намуда, дар робита ба ин, пешниҳод намуданд, ки Муассисаи давлатии илмии «Маркази омӯзиши пиряхҳои Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон» ба Муассисаи давлатии илмии «Институти омӯзиши пиряхҳо ва криосфераи Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон» табдил дода шавад.

Дар Паёми Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон сиёсати давлатии ҷавонон ҳамчун яке аз самтҳои афзалиятнок мавриди таҳлили амиқ қарор гирифт.

Пешвои миллат бо итминон изҳор доштанд, ки «ҷавонон неруи пешбарандаи ҷомеа ва такягоҳи боэътимоди давлат мебошанд». Ин андеша нақши ҷавононро дар таҳкими давлатдории миллӣ ва таъмини ояндаи устувори кишвар таъкид менамояд. Дастгирии ташаббусҳои ҷавонон, фароҳам овардани шароити мусоид барои таҳсил ва фаъолияти касбӣ ҳамчун сармоягузорӣ ба ояндаи миллат арзёбӣ карда шуд.

Боварӣ изҳор карда шуд, ки ҷавонони бонангу номуси даврони истиқлол дар пешрафти иқтисоди миллӣ, тараққиёти давлат ва ободии Ватани маҳбуб минбаъд низ саҳми арзишманд мегузоранд.

Сарвари давлат қайд намуданд, ки сиёсати давлатии кор бо ҷавонон дар меҳвари сиёсати иҷтимоии давлат ҳамчун самти калидӣ арзёбӣ шуда, ҷиҳати самаранок амалӣ гардидан бояд аз тамоми имкониятҳо истифода карда карда шавад, зеро ҷавонон неруи асосии пешбарандаи ҷомеа буда, дорои ҳисси баланди миллӣ, худшиносиву худогоҳӣ ва ватандӯстиву ватанпарастӣ мебошанд. Онҳо бо кору фаъолияти созандаи худ дар ҳаёти сиёсиву иқтисодӣ ва иҷтимоиву фарҳангии Тоҷикистони соҳибистиқлол саҳми бузург дошта, соҳае нест, ки ҷавонон дар он нақши фаъол надошта бошанд.

Дар маҷмӯъ, Паёми Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар соли 2025 як ҳуҷҷати мукаммали сиёсӣ, иқтисодӣ ва иҷтимоӣ буда, роҳнамои рушди минбаъдаи кишвар ба ҳисоб меравад. Ин Паём натанҳо дастовардҳои Тоҷикистонро дар давраи муайян ҷамъбаст мекунад, балки бо муайян намудани вазифаҳои мушаххас барои ниҳодҳои давлатӣ ва ҷомеа, дурнамои равшани ояндаи ҷавонони ҳисси миллиашон баландро нишон медиҳад. Мазмун ва муҳтавои Паём гувоҳи он аст, ки Тоҷикистон роҳи рушди устувор, таҳкими давлатдорӣ ва беҳбудии зиндагии мардумро устуворона идома медиҳад.

Боқизода Адлиниссо – ходими илмии МДИ

Маркази омӯзиши пиряхҳои АМИТ

Чи хеле ки дар Паёми навбатии Асосгузори ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон қайд карда шуд, Ҳукумати мамлакат бояд ба самтҳои афзалиятноки рушди технологияҳои рақамӣ ва зеҳни сунъӣ, саноатикунонии босуръат, бо истифода аз технологияҳои муосир, идомаи ислоҳоти идоракунии давлатӣ, дастгирии соҳибкорӣ ва беҳтар гардонидани фазои сармоягузорӣ тақвият бахшад. Дар ин раванд, пеш аз ҳама ба пешгирӣ кардани таъсири тағйирёбии иқлим бояд эътибори аввалиндараҷа дода шавад, чунки бар асари ин раванд баландшавии бесобиқаи ҳарорати ҳаво ба амал омада, ба равандҳои дар боло номбаршуда бетаъсир намемонад.

Мувофиқи маълумотҳои аз Созмони Умумиҷаҳонии Обуҳавошиносӣ (СУО) дастрасгардида, баландшавии глобалии ҳарорати ҳаво, аз солҳои 20-уми асри гузашта сар шуда, то солҳои 60-70 - ум ба ҳисоби миёна 0,3 дараҷа зиёд ва аз ин баъд то солҳои 80-ум, қариб бетағйир монд. Аз солҳои 80-ум сар карда, ҳарорати ҳаво то айни замон, яъне то охири соли 2025, ба ҳисоби миёна аз 0,3 то 1,6 дараҷа баланд шудааст ва ин раванд ҳоло ҳам давом ёфта истодааст.

Маҳз соли 1970 олимон бори аввал дар бораи хатарҳо ва таъсири тағйирёбии иқлим ҳушдор доданд. Аммо, бо вуҷуди ин мамлакатҳои тараққикарда ба ин масъала ба таври возеҳ ва ҷиддӣ аҳамият намедиҳанд. Чунончи, ҳоло ҳам сатҳи газҳои гулхонаӣ дар сатҳи рекордӣ қарор дошта, ҳарорати ҳаво шадидтар тағйир ёфта истодааст. Уқёнусҳо гармтар ва турштар ва сатҳи оби баҳрҳо боло, пиряхҳо ва қабатҳои яхин об шуда истодаанд. Суръати ин тағйиротҳо сол то сол тезтар шуда, ниёз ба маълумоти бештари илмӣ, таҳқиқотҳои фундаменталӣ ва махсусан ба хизматрасониҳои иқлимӣ, бештар шудааст.

Дар саросари ҷаҳон, дар ҳукумат, тиҷорат ва ҷомеа ниёз ба огаҳӣ дар бораи хатарҳои марбут ба тағйирёбии иқлим пайдо шуда, он рӯз аз рӯз афзоиш ёфта истодааст. Баъзе аз ин хатарҳо метавонанд оқибатҳои мудҳиш ва зараровари иҷтимоию иқтисодӣ дошта бошанд. Аз ин рӯ, ташкилотҳои қарор қабулкунанда бояд дар бораи иқлими гузашта, ҳозира ва ояндаи маҳал, маълумоти баландсифат, саривақтӣ, мувофиқ, муосир ва боэътимод дошта бошанд. Маълумоти мазкур, дониш ва иттилооти соҳавиро дар бораи таъсир ва хатарҳои мавҷуда талаб мекунад.

Айни замон ин гуна хизматрасониҳои иттилоотӣ дар соҳаи иқлим дар аз ҷониби СУО пешниҳод карда мешаванд.

Хизматрасониҳои иқлимии СУО аз соли 2014 ба роҳ монда шуда, бо бисёр ташкилотҳо, ширкатҳо ва муассисаҳои миллӣ ҷиҳати қабули қарорҳо дар бахшҳои гуногун, ба монанди кишоварзӣ, тандурустӣ, идоракунии обу энергетика ва коҳиши таҳдиди хатари офатҳо, ҳамкорӣ ба роҳ монда шудааст. Метавонем баъзе маълумотҳоеро, ки тариқи хизматрасониҳои иқлимии СУО дастрас гардидаанд, ёдрас шавем.

Тибқи гузоришҳои СУО, дар тӯли 176 соли мушоҳидаҳои метеорологӣ, солҳои 2015 - 2025, 11 соли гармтарин ва се соли охири ин давра бошад, гармтарин дар таърих мебошанд. Масалан, аз моҳи январ то августи соли 2025, ҳарорати миёнаи ҳаво дар сатҳи Замин, нисбат ба қимати миёнаи солҳои то саноатӣ, 1,4°C баландтар буд.

Гармои шадид, бо ҳарорати хатарноки шабонарӯзӣ, ба миллионҳо нафар одамон дар саросари ҷаҳон таъсир расонида, ташкили огоҳкунии барвақтӣ ва таҳияи нақшаҳои амалиётро ҷиҳати ҳифзи саломатии одамон, тақозо менамояд. Дар ин робита, СУО ва давлатҳои аъзои он, мутобиқи ташаббуси "Огоҳкунии барвақтӣ барои ҳама", ҷиҳати тақвияти системаҳои огоҳкунии барвақтӣ дар бораи рӯйдоди гармои шадид саъю кӯшиш намуда, бо шарикон дар сатҳҳои байналмилалӣ, миллӣ ва маҳаллӣ ҷиҳати таҳияи нақшаҳои амалиёт оид ба ҳифзи сиҳатӣ дар робита ба гармои сахт, ҳамкорӣ менамоянд.

Дар Ҷумҳурии Тоҷикистон, давоми се соли охир, гармои бесобиқа шадид ба қайд гирифта шуда, соли 2025 таъсири он махсусан баръало ҳис карда шуд. Аз он ҷумла, дар ин бора дар паёми навбатии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ба Маҷлиси Олӣ ёдрас карда шуд. Пешвои миллат қайд карда гузаштанд, ки ба шароитҳои номусоиди обу ҳаво ва гармои шадид дар ин сол нигоҳ накарда, кишоварзони мамлакат софдилона заҳмат кашида, фаровонии бозори истеъмолии мамлакатро таъмин карданд.

Ин раванд дар мамлакатҳои дигари дунё низ ҷой дошт. Масалан тибқи иттилои Хадамоти тағйирёбии иқлими “Коперники”-и Иттиҳоди Аврупо, моҳи июли соли 2025, пас аз июли солҳои 2023 ва 2024, сеюмин гармтарин моҳи июл дар саросари ҷаҳон буд. Дар Аврупо, аз гармои шадид махсусан давлатҳои Шветсия ва Финляндия, ки тобистони соли 2025 давраи ғайриоддии тӯлонии ҳарорати аз 30°C болотарро аз сар гузарониданд, бештар зарар диданд. Аврупои Ҷанубу Шарқӣ низ гармои шадид ва сӯхтори ҷангалзорҳоро аз сар гузаронда, дар Туркия рекорди миллии ҳароратии ба 50,5°C баробар сабт гардид.

Тибқи маълумоти таҷдидшудаи Маркази ҷаҳонии метеорологӣ дар Пекин, дар охири моҳи июли соли 2025 ҳарорати максималӣ дар баъзе қисматҳои Осиёи Ғарбӣ, ҷануби Осиёи Марказӣ, қисми зиёди Африқои Шимолӣ, ҷануби Покистон ва ҷанубу ғарби Иёлоти Муттаҳидаи Амрико аз 45°C боло рафта буд.

5 август соли 2025 Ҷопон рекорди нави ҳароратро дар сатҳи миллӣ (41,8°C) сабт карда, идораи метеорологии Ҷопон оиди ин гармои шадид огоҳӣ дод ва аз мардум даъват кард, ки дар ин робита чораҳои эҳтиётӣ андешанд.

Раёсати метеорологии Корея низ оид ба гармои шадиди тобистони соли 2025 огоҳӣ ва маслиҳатҳои дахлдор нашр кард.

Ҳамаи гуфтаҳои боло аз он шаҳодат медиҳанд, ки соли 2025 дар қатори ду соли пеш, дар ҳақиқат ҳам соли болоравии ҳарорати ҳаво ва рӯйдоди гармои шадиди тоқатфарсо дар хотирҳо мемонад. Худо накунад, ки ин раванд дар оянда ҳам давом ёфта, боиси ба мушкилиҳо дучор шудани бахшҳои гуногуни иқтисодиёти мамлакат гардад.

Шомаҳмадов А.М. Сафаров М.Т. Кормандони Маркази омӯзиши пиряхҳои АМИТ

МУЛОҚОТ БО ШАРИКОНИ РУШД АЗ ДОНИШГОҲИ НАҚЛИЁТИ СИАНИ ҶУМҲУРИИ МАРДУМИИ ЧИН
ПАЁМИ ПЕШВОИ МИЛЛАТ – РОҲНАМО БА ФАРДОИ ДУРАХШОН
БА ИСТИФОДА ДОДАНИ ОЗМОИШГОҲИ МУШТАРАКИ МУҲИТИ ЭКОЛОГӢ ВА ИСТИФОДАИ КАЛОНИ ДОДАҲО
ИФТИТОҲИ РАСМИИ «НИЗОМИ ГАРМИДИҲИИ ДЕКАРБОНАТӢ БО ИСТИФОДА АЗ ЗАХИРАҲОИ ГАРМИДИҲИИ ЗЕРИЗАМИНӢ»
ИФТИТОҲИ ҲУҶРАИ КОРИИ АВВАЛИН ПРЕЗИДЕНТИ АКАДЕМИЯИ ФАНҲОИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН УСТОД САДРИДДИН АЙНӢ
МУЛОҚОТ БО ПРЕЗИДЕНТИ ЛАНДТАГИ МУЗОФОТИ ФЕДЕРОЛИИ САКСОНИЯ-АНҲАЛТИ ҶУМҲУРИИ ФЕДЕРАТИВИИ ОЛМОН
#ДАСТОВАРДИ НАВ. АКАДЕМИЯИ МИЛЛИИ ИЛМҲОИ ТОҶИКИСТОН АККРЕДИТАТСИЯИ БАЙНАЛМИЛАЛИРО БОМУВАФФАҚИЯТ ГУЗАШТ
ВОХУРИИ ДОНОРҲО БАҲРИ МУҶАҲҲАЗ ГАРДОНИДАНИ МАРКАЗҲОИ САРАТОНШИНОСӢ БО ТЕХНОЛОГИЯИ МУОСИР ВА ОМОДАСОЗИИ МУТАХАССИСОНИ КАСБӢ
НИШАСТИ МАТБУОТӢ. ДАР СОЛИ 2024 ДАСТОВАРДҲОИ ИЛМӢ БЕШТАР БА НАЗАР МЕРАСАНД
ИФТИТОҲИ ОЗМОИШГОҲИ ЗАМОНАВӢ БО АСБОБУ ТЕХНОЛОГИЯҲОИ МУОСИР ДАР ИНСТИТУТИ ХИМИЯ
Ифтитоҳи Маркази минтақавии бехатарӣ, амният ва кафолати химиявӣ, биологӣ, радиатсионӣ ва ядроии Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон 29.10.2024
БА ИСТИФОДА ДОДАНИ ОЗМОИШГОҲИ НАВУ ЗАМОНАВӢ ДАР ИНСТИТУТИ БОТАНИКА

ОЗМУНҲОИ ҶУМҲУРИЯВӢ

Президентҳои Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон

 

(Академияи илмҳои ҶШС Тоҷикистон 1951-1991, Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон 1991-2020) 

Айнӣ Садриддин Саидмуродович

Айнӣ Садриддин Саидмуродович (1878-1954). Президенти Академияи илмҳои ҶШС Тоҷикистон аз 14 апрели соли  1951  то 15 июли соли  1954.

Умаров Султон Умарович

Умаров Султон Умарович (1900-1964). Президенти Академияи илмҳои ҶШС Тоҷикистон аз 11 марти соли  1957  то 6 майи соли  1964.

Осимов Муҳаммад Сайфиддинович

Осимов Муҳаммад Сайфиддинович (1920-1996). Президенти Академияи илмҳои ҶШС Тоҷикистон аз 23 майи соли  1965  то 6 майи соли  1988.

Неъматуллоев Собит Ҳабибуллоевич

Неъматуллоев Собит Ҳабибуллоевич (1937). Президенти Академияи илмҳои ҶШС Тоҷикистон (Ҷумҳурии Тоҷикистон) аз 6 майи соли  1988  то 16 июни соли  1995.

Мирсаидов Ӯлмас Мирсаидович

Мирсаидов Ӯлмас Мирсаидович (1945). Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии  Тоҷикистон аз 16 июни соли  1995  то 3 феврали соли  2005.

Илолов Мамадшо Илолович

Илолов Мамадшо Илолович (1948), Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии  Тоҷикистон аз 3 феврали соли  2005  то 6-уми декабри соли 2013.

Фарҳод Раҳимӣ

Фарҳод Раҳимӣ  (1968)  Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии  Тоҷикистон аз 6-уми декабри соли  2013  то 16 январи соли 2024.

Хушвахтзода  Қобилҷон  Хушвахт

 

Хушвахтзода  Қобилҷон  Хушвахт (1982) Президенти Академияи  миллии илмҳои   Тоҷикистон аз 16-уми январи соли  2024  то инҷониб. Муфассал...

 

 

Суханҳои Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон оид ба илм