Ҳамдиёрони арҷманд!
Сокинони меҳандӯсти пойтахт!
Дар ин лаҳзаҳои пурнишот бо арҷгузорӣ ба арзишҳои миллӣ ва ифтихори баланди ватандорӣ, тамоми мардуми сарбаланди Тоҷикистони азизро ба муносибати ҷашни муқаддасу сарнавиштсози миллат - 34-умин солгарди Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон самимона шодбош мегӯям.
Истиқлоли давлатӣ, ки миллати куҳанбунёди мо онро пас аз талошу ҷоннисориҳои зиёд 9-уми сентябри соли 1991 ба даст овард, ҳамчун неъмати бебаҳои таърихӣ ва дастоварди бузурги миллати тоҷик, пояи асосии давлатдории навин ва рамзи ифтихору сарфарозии миллӣ ба шумор меравад.
Бо шукргузорӣ аз фазои орому осуда ва эътирофи фидокориву хидматҳои бузурги Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, метавон бо ифтихор зикр намуд, ки дар даврони соҳибистиқлолӣ кишвари ҷавони мо ба як давлати воқеан муосиру рушдёбанда табдил ёфта, дар арсаи байналмилалӣ бо ташаббусҳои наҷибу башардӯстонаи худ мавқеи хосро соҳиб гардид.
Бо ибрози ниятҳои нек, бори дигар тамоми мардуми шарифи кишвар, сокинони пойтахти азиз ва ҳамватанони бурунмарзиамонро бо ҷашни пурифтихори миллӣ - Рӯзи Истиқлолияти давлатӣ сидқан муборакбод намуда, ба ҳар хонадон сулҳу оромӣ, файзу нусрат, ба Тоҷикистони маҳбубамон пешрафту шукуфоии бемайлон ва ояндаи дурахшонро таманно дорам.
Рӯзи Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон муборак бод!
Ҳамватанони азиз!
Ҳамаи шумо ва кулли ҳамватанони бурунмарзиамонро ба ифтихори бузургтарин ҷашни миллиамон – 34-солагии истиқлоли давлатии Тоҷикистон самимона табрик мегӯям.
Ба хонадони ҳар яки шумо сулҳу оромӣ, саодати рӯзгор ва файзу баракат орзу менамоям.
Истиқлолу озодӣ барои мардуми Тоҷикистон гаронтарин неъмат ва пурқиматтарин сарвати зиндагӣ мебошад.
Зеро ин падидаи нодири таърихӣ ба мо барои бунёди давлати мустақил, ҷомеаи озод ва мутамаддину пешрафта, эҳёи воқеии забон, таърих, фарҳанг ва дигар суннату арзишҳои чандинҳазорсолаи миллӣ имконият фароҳам овард.
Маҳз ба шарофати истиқлол ва дар зери парчами истиқлол мардуми шарафманди тоҷик 34 сол инҷониб бо заҳмати содиқонаву софдилона давлати миллии худро бунёд ва Ватани маҳбуби хешро обод карда истодаанд.
Миллати тоҷик ҳанӯз дар оғози давраи соҳибистиқлолӣ ба зарбаи ҷонкоҳи таърих гирифтор гардид, вале ба шарофати хиради азалии худ он рӯзҳои бисёр сахту сангинро бо иродаи матин ва рӯҳи қавӣ сипарӣ намуд.
Яъне дар он айёми фоҷиабор бо майлу ирода ва дастгириву пуштибонии мардуми куҳанбунёдамон хатари нест шудани давлати тозаистиқлоли тоҷикон ва пароканда гардидани миллати тоҷик пешгирӣ карда шуд.
Миллати азизи тоҷик дар он давраи ниҳоят мураккабу тақдирсоз қаҳрамонии бемисли таърихӣ нишон дод ва ба ҷаҳониён собит сохт, ки дар ҳақиқат яке аз миллатҳои бостонӣ, фарҳангӣ ва тамаддунсози дунё мебошад.
Маҳз ба ҳамин хотир, сокинони кишвари мо ба истиқлолу озодӣ, сулҳу субот ва ваҳдати миллӣ арҷи хосса мегузоранд, аз ин дастовардҳои худ ифтихор мекунанд ва ин неъматҳои бебаҳои зиндагии худро чун гавҳараки чашм ҳифз менамоянд.
Тоҷикистони соҳибистиқлоли мо имрӯз ҳамқадами дигар кишварҳои мутараққии олам ба сӯйи ояндаи дурахшону ободи худ бо қадамҳои устувор пеш меравад.
Кишвари мо бо заҳмату талоши ватандӯстонаи мардумамон аз як ҷашни истиқлол то ҷашни дигар ободу зеботар ва дастовардҳои он дар ҳама самтҳои сиёсиву иқтисодӣ ва иҷтимоиву фарҳангӣ сол ба сол бештар мегарданд.
Ҷашни 34-солагии истиқлоли давлатӣ низ бо пешравиҳои назаррас дар иҷрои барномаву нақшаҳои қабулгардида таҷлил мегардад.
То имрӯз мо дар ҷодаи ноил шудан ба ҳадафҳои стратегии миллӣ – расидан ба истиқлоли энергетикӣ, раҳоӣ аз бунбасти коммуникатсионӣ ва ба кишвари транзитӣ табдил додани Тоҷикистон, ҳифзи амнияти озуқаворӣ ва бо ғизои хушсифат таъмин кардани аҳолӣ, инчунин, саноатикунонии босуръати кишвар корҳои зиёдеро амалӣ намудем.
Иқдомоти амалигардида имкон фароҳам оварданд, ки сатҳи камбизоатӣ дар кишвар сол ба сол коҳиш ёфта, болоравии некӯаҳволии мардум таъмин карда шавад.
Дар ин давра, махсусан, рушди бомарому бесобиқаи соҳаҳои илму маориф ва фарҳангу маънавиёт таъмин карда шуд.
Аз ҷумла ба хотири фароҳам овардани шароити беҳтарин барои таълиму тарбияи наслҳои ояндасози Ватан шумораи муассисаҳои таълимии тамоми зинаҳои таҳсилот бамаротиб афзуда, танҳо муассисаҳои таҳсилоти олии касбӣ беш аз чор баробар зиёд гардиданд.
Яке аз муҳимтарин дастовардҳои мо ин аст, ки миллати тоҷик дубора ба асли хеш, яъне ҳувияти таърихии худ баргашт, мероси чандинҳазорсолаи фарҳангӣ, илмиву адабӣ, забони ноби тоҷикӣ, расму ойинҳо ва суннату анъанаҳои миллии худро эҳё кард, соҳибӣ намуд ва омӯзиши онҳоро аз нигоҳи нав ба роҳ монд.
Дар сатҳи баланд таҷлил гардидани ҷашнҳои бостонии Сада, Наврӯз, Тиргон ва Меҳргон ҳамчун мероси гаронбаҳои ниёгон ба болоравии худшиносиву худогоҳӣ ва ҳисси миллии мардум, бахусус, наврасону ҷавонон мусоидат карда истодааст.
Дар ин раванд, дар пойтахт ва ҳамаи шаҳру ноҳияҳои мамлакат садҳо театр, қасрҳои фарҳанг, мактабҳои санъат, китобхонаҳо, боғҳои фарҳангу фароғат ва осорхонаҳо бунёд карда шуданд, ки ҳоло дар хизмати мардум қарор доранд.
Боиси қаноатмандиву ифтихор аст, ки имрӯз дар хонадони ҳар як сокини мамлакат шоҳасари Бобоҷон Ғафуров – «Тоҷикон» мавҷуд аст.
Мо тасмим гирифтем, ки «Шоҳнома»-и безаволи ҳаким Абулқосими Фирдавсӣ – ҳамосаи рӯҳи қудратманди миллатро низ дар ду ҷилд ба ҳар як оилаи кишвар дастрас гардонем ва ҳоло ин иқдом идома дорад.
Қобили зикр аст, ки дар замони соҳибистиқлолӣ бо мақсади пешбурди тарзи ҳаёти солим, оммавигардонии варзиш ва рушди он барои наврасону ҷавонон ҳазорҳо иншоот бунёд карда шуданд, ки нисбат ба даврони гузашта даҳҳо баробар зиёд мебошад.
Тайи 34 соли гузашта дар самти сиёсати хориҷӣ ва таҳкими робитаҳои байналмилалӣ даҳҳо рӯйдоди муҳимми таърихӣ ба вуқӯъ пайваст ва боиси болоравии нуфузу обрӯи кишвари мо дар арсаи олам гардид.
Ҳоло Тоҷикистони азизи моро тамоми дунё мешиносад, эътироф ва эҳтиром мекунад, ташаббусҳои онро доир ба ҳалли мушкилоти глобалӣ дастгирӣ ва амалӣ месозад.
Аз ҷумла бо баргузор намудани Конфронси байналмилалии сатҳи баланд оид ба ҳифзи пиряхҳо моҳи майи соли 2025 мо бори дигар ба ҷаҳониён собит намудем, ки Тоҷикистон омода аст минбаъд низ дар ҳалли мушкилоти глобалӣ саҳми назаррас гузорад.
Дар ин раванд, 25-уми июли соли 2025 Маҷмаи Умумии Созмони Милали Муттаҳид боз як ташаббуси Тоҷикистонро ҷонибдорӣ карда, зери унвони «Нақши зеҳни сунъӣ дар фароҳам овардани имконоти навин барои рушди устувор дар Осиёи Марказӣ» қатъномаи махсусро якдилона қабул намуд.
Ҳамватанони азиз!
Дастовардҳои тайи 34 сол ноилшудаамон моро ба ояндаи ободу осудаи Ватани маҳбубамон дилпур месозанд ва дар айни замон, ба зиммаи ҳар яки мо масъулияти бузург мегузоранд, ки барои ҳифзи истиқлолу озодии кишварамон ва ҳимояи манфиатҳои милливу давлатиамон ҳамеша омода бошем.
Барои иҷрои ин масъулият ҳар яки мо бояд ба Ватан, миллат ва давлат содиқ бошем, сарзамини аҷдодии худро дӯст дорем ва барои пешрафту ободии он боз ҳам бештар кор кунем ва заҳмат кашем.
Дар шароити буҳрониву бисёр ҳассоси ҷаҳони муосир мо бояд беш аз пеш муттаҳиду сарҷамъ бошем ва фаромӯш накунем, ки қудрату пойдории миллат дар иттиҳоду ваҳдат аст.
Мо вазифадорем, ки сулҳу субот ва ваҳдати миллии бо баҳои бисёр гарон бадастовардаи худро эҳтиром, эҳтиёт ва ҳифз намоем.
Соли оянда мо 35-солагии истиқлоли давлатии Тоҷикистонро ҷашн мегирем.
Бо мақсади истиқболи сазовори ин ҷашни бузурги таърихӣ ҳамаи мо бояд барои созандагиву ободонии диёри биҳиштосоямон ҳарчи бештар заҳмат кашем, аз хонаву кошонаи худамон сар карда, тамоми қаламрави кишвари маҳбубамонро ободу зебо ва тозаву озода гардонем.
Бори дигар 34-солагии ҷашни муқаддаси миллӣ – истиқлоли давлатиро ба кулли мардуми шарифи кишвар ва ҳамватанони бурунмарзӣ самимона табрик мегӯям.
Ба хонадони ҳар як фарди Ватан фараҳу шодмонӣ, осоишу оромӣ ва ба Тоҷикистони маҳбубамон сулҳу суботи ҷовидонӣ орзу менамоям.
Ҷашни истиқлоли давлатӣ муборак бошад, ҳамватанони азиз!
Устодону омӯзгорони гиромӣ, падару модарон ва донишҷӯёну хонандагони азиз!
Оғози соли нави хонишро барои ҳар яки шумо самимона табрик мегӯям. Соли нави таҳсил бо таҷлили Рӯзи дониш ва Дарси сулҳ оғоз мешавад. Дониш, илму маърифат пайванди ногусастание ба пиндор, рӯзгори миллати мо ва сулҳу суботи кишвар доранд. Ҳамин пайванд аст, ки сухани нахустин дар оғози таҳсил аз Сулҳ аст. Сулҳе, ки мардуми мо онро қадр мекунанд ва чун гавҳараки чашм эҳтиёт мекунанд. Ин дарс дарси оддӣ нест, балки аз таърих сабақ гирифтан ва сабақ додан аст, як навъ эҳтирому арҷгузорӣ ба хизмати онҳоест, ки таҳти сарварии Президенти мамлакат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҷомеаи мо, кишвари моро ба сулҳу ваҳдат расондаанд.
Боиси хушнудист, ки ҳамасола 1- уми сентябр Рӯзи дониш ва дарси сулҳ бо суханронии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон оғоз мегардад. Ба ин муносибат санаи 30 августи соли равон Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва Раиси Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустами Эмомалӣ бинои наву замонавии Донишгоҳи байналмилалии сайёҳӣ ва соҳибкории Тоҷикистонро ифтитоҳ намуданд. Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон пас аз ифтитоҳи бинову иншооти нав дар ҷамъомад ба муносибати рӯзи дониш бо аҳли маорифи кишвар мулоқот ва суханронӣ намуданд.
Воқеан ҳам суханронии Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар арафаи оғози таҳсил, ки доир ба масъалаҳои рушди соҳаи маориф ва илм равона гардидаанд барои баланд бардоштани сатҳу сифати таълим мусоидат хоҳанд кард. Дар ин замина омӯзгоронро зарур меояд, ки суханони Пешвои миллатро сармашқи фаъолияти хеш қарор дода, барои тарбияи насли наврас дар роҳи худшиносиву худогоҳӣ ва ҳифзу гиромидошти забон ва муқаддасоти миллӣ саҳмгузор бошанд.
Яке аз воситаҳои асосии рушди ҷомеа дар ҳама давру замон дониш ва илм ба ҳисоб меравад. Маҳз дониш тафовути ҷомеаро аз табиат бо тамоми ҷанбаҳояш инъикос менамояд. Дониш аст, ки маърифат дар ҷомеа бар хуруфоту ифрот ғолиб аст. Сарчашмаи сулҳу субот, оромӣ, ҳамдигарфаҳмӣ, зиндагии шоиста ва эҳёи тамоми унсурҳои арзишманди ҷомеа танҳо дониш мебошад.
Миллати тамаддунофари тоҷик ҳанӯз аз аҳди бостон ба дониш ҳамчун силоҳи боэътимод ва механизми асосии рушди ҷомеа диққати махсус медод. Дар тамоми сатҳ ба донишу донишмандони замон эҳтироми хосса зоҳир мешуд. Ҳанӯз дар аҳди ҳукумати Ҳахоманишиёну Сосониён ҷиҳати дар руҳияи аз худ кардани илму дониш тарбия намудани насли наврас дабистонҳо кушода шуда буд, ки дар он беҳтарин мударрисон ба таълиму тарбия машғул буданд. Маҳз эҳтироми хосса ҷиҳати аз худ кардани дониш буд, ки беҳтарин шахсиятҳо дар ҷомеаи тоҷикон ба воя мерасиданд. Бузургони илму ирфони тоҷик дар хусуси аҳаммияти омӯзиши илму дониш аз аҳди қадим оид ба таълиму тарбия ва аҳаммияти мактаб дар осори худ таъкид намудаанд. Дар сарчашмаҳои муътамади таърихии ниёкони тоҷикон, махсусан китоби Авесто, “Форснома”-и ибни Балхӣ, “Шоҳнома”-и Фирдавсӣ, “Таърихи Табарӣ” оид ба ҷойгоҳи илму дониш дар ҷомеаи ниёкони тоҷикон маълумоти мушаххас мавҷуд аст. Ҳанӯз дар асри IХ асосгузори адабиёти калассики тоҷику форс Абӯабдулоҳи Рӯдакӣ чунин таъкид намуда буд, ки имрӯз вирди забони мову шумо аст:
Тавоно бувад, ҳарки доно бувад,
Зи дониш дили пир барно бувад.
Тоҷикон бо рисолати донишандӯзии худ дар тамоми самтҳо, махсусан аз худ кардани дониш барои халқҳои ҳамҷавор тули зиёда аз ҳазор сол нақши омӯзгориро иҷро намудаанд. Миллати тоҷик ҳеҷ вақт аз илму дониш канора нагирифт ва онро чун анъана барои хеш пазируфт.
Истиқлоли давлатӣ имкон дод, ки ин анъанаи неки ниёкон имрӯз идома дода шавад. Ҳукумати кишвар бо сарварии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон имрӯз маорифро дар сиёсати хеш афзалияти бештар додаанд. Танҳо дар даврони Истиқлоли давлатӣ зиёда аз садҳо муассисаҳои таълимӣ дар кишвар бунёд гардид. Аз 13 донишгоҳу донишкадаҳои замони шуравӣ имрӯз ин шумора ба 48 донишгоҳу донишкада расидааст, ки ин нишондиҳанда аз диққати махсус додан ба ин соҳа шаҳодат медиҳад.
Дар ин замина Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон ҳамчун муассисаи бонуфузи илмӣ дар пешбурди сиёсати илмии кишвар нақши устувор дорад. Имрӯз дар баробари дигар муассисаҳои илмӣ Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон ҳамчун маркази бузурги омода намудани кадрҳои баландихтисос дар зинаҳои магистратура ва докторантураи PhD нақши бориз дорад.
Дар ин Рӯзи мубораку фархунда ба тамоми омӯзгорону хонандагон устодону кормандон ва ҳамчунин ба кулли мардуми шарафманди Ватани азизамон маърифтаи баланду ваҳдати комил ва зиндагии шоистаро таманно дорам.
Рӯзи дониш ва Дарси сулҳ муборак бошад!
Ҳамватанони азиз!
Ҳамаи шумо, аз ҷумла кулли табибон ва ҳамшираҳои шафқатро, ба ифтихори Рӯзи кормандони соҳаи тиб, ки ба солгарди Шайхурраис – олим ва мутафаккири бузурги тоҷик Абӯалӣ ибни Сино рост меояд, самимона табрик мегӯям.
Соҳаи тандурустӣ ба ҳайси яке аз самтҳои афзалиятноки сиёсати иҷтимоии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар давоми зиёда аз се даҳсолаи охир бомаром рушд карда, то ба имрӯз ба пешравиҳои назаррас ноил гардидааст.
Бо таваҷҷуҳ ва дастгирии бевоситаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз ҷониби Ҳукумати мамлакат дар самти дастгирии давлатии соҳаи тандурустӣ, тарбияи кадрҳои баландихтисос, бунёди иншооти муосир ва таъмини онҳо бо таҷҳизоту технологияҳои муосири тиббӣ тадбирҳои мушаххас анҷом дода шуда истодаанд.
Ҷавобан ба ин, кормандони соҳаи тандурустии мамлакат дар муассисаҳои тиббии кишвар дар роҳи ҳифзи солимии мардум шабу рӯз заҳмат кашида, бо ҳисси баланди башардӯстӣ садоқати худро ба пешаи интихобнамудаи хеш нишон медиҳанд.
Изҳори боварӣ менамоем, ки кормандони соҳаи тандурустӣ ҳамеша вазифаи пурифтихори худро бо масъулияти баланд иҷро намуда, дар таъмини ободию рушди кишвар ва бунёди ҷомеаи солим саҳми назарраси худро мегузоранд.
Бори дигар ҳамдиёрони азиз ва тамоми кормандони соҳаи тандурустиро ба муносибати Рӯзи кормандони соҳаи тиб табрик гуфта, тансиҳатӣ, комёбиҳои нав ва ба Тоҷикистони азизамон рушди устуворро орзумандам.
Рӯзи кормандони соҳаи тиб муборак!
Ҳамватанони азиз, кормандони соҳаи тандурустии кишвар!
Ҳамасола дар кишвари азизамон – Тоҷикистони соҳибистиқлол санаи 18-уми август иди касбии кормандони соҳаи тиб ва ё Рӯзи кормандони соҳаи тандурустӣ таҷлил карда мешавад. Ба ин муносибат тамоми кормандони соҳаи тандурустиро ба ин санаи фархунда табрику таҳният хонда, ба онҳо пеш аз ҳама саломативу сарбаландӣ ва тамоми муваффақиятҳои навро таманно менамоям. Боиси зикр аст, ки имсол ин санаи фархунда ба ҷашни 34-солагии Истиқлоли давлатӣ тавъам омадааст, ки тамоми дастовардҳои таърихи навини халқи тоҷик аз он сарманшаъ мегиранд.
Воқеан ҳам кишвари мо дар замони соҳибистиқлолӣ бо талошҳои ҳамешагии фарзанди фарзонаи миллат, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар тамоми соҳаҳои ҳаёти кишвар, аз ҷумла дар соҳаи тандурустӣ ба пешравиҳои назаррас ноил гардид. Пешвои миллат таъкид доштаанд, ки «Агар ҳадафи мо бунёди ҷомеаи солим ва соҳибмаърифат бошад, пас таваҷҷуҳамонро ба ҳифзи саломатии ҳар як инсон равона намоем. Дар хотир дорем, ки танҳо насли аз ҷиҳати ҷисмонӣ ва маънавӣ солим метавонад бунёдгузори ҷомеаи нав бошад».
Дар Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон ҷиаҳти татбиқи сиёсати хирадмандонаи Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар самти тарбияи мутахассисони соҳаҳои гуногуни тиббӣ Шуъбаи илмҳои тиббӣ ва фармасевтӣ, Маркази инноватсионии биология ва тиб фаъолият менамоянд, ки дар замони соҳибистиқлолии кишвар барои омода намудани олимони ҷавони соҳаи тиббӣ кишвар мусоидат менамоянд.
Бо истифода аз фурсат, кулли кормандони соҳаи тиббро ба иди касбӣ, ки ба мавлуди олими номвари тоҷик Абӯалӣ ибни Сино алоқамандии бевосита дорад, сидқан табрик гуфта, тансиҳатию хотирҷамъӣ ва дар фаъолияти минбаъдаашон муваффақиятҳои тозаро орзу менамоям.
Боиси зикр аст, ки имрӯз пайравони Синои бузург - кормандони соҳаи тандурустӣ масъулияти баландро ба уҳда доранду меҳнати шоёни таҳсинро иҷро намуда, бо дастони шифобахш ва суханони нек ба мизоҷон тансиҳатӣ ҳадя мекунанд. Ҳамин ҷоннисориҳо ва содиқ будан ба пешаи интихобнамуда боиси беҳтар гардидани хизматрасониҳои тиббӣ гашта истодааст.
Эътимоди комил дорем, ки олимони ҷавони мо дар ҳамкорӣ бо кормандони соҳибтаҷрибаи соҳа баҳри баланд бардоштани дараҷаи касбии хеш ва хизматрасониҳоии тиббӣ аз пештара бештар кӯшиш менамоянд.
Бо ҳамин ниятҳои нек бори дигар тамоми кормандони соҳаи тандурустии кишварро ба муносибати иди касбиашон табрик намуда, дар кори боифтихору пурмасъулияташон баҳри ҳифзи сиҳатии ҷомеа комёбиҳо орзу менамоям.
Иди касбӣ муборак бошад!
Ҳамватанони азиз!
Сокинони шарафманди пойтахт!
Ваҳдати миллӣ ва истиқрори сулҳ аз бузургтарин дастовардҳои давлатдории навини мо маҳсуб меёбад, ки ҳамасола ҳамчун ҷашни умумимиллӣ 27-уми июн бо ифтихору сарфарозӣ таҷлил мешавад.
Ба ин муносибат тамоми сокинони ватандӯсти кишварамонро самимона табрик менамоям!
Маврид ба зикри хос аст, ки Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ, таъмини сулҳу субот ва расидан ба ваҳдати миллӣ бо талошҳои созандаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои муаззами миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба даст омадааст ва барои миллати мо рӯйдоди муҳимми таърихӣ мебошад.
Маҳз ваҳдати миллӣ Тоҷикистони азизамонро ҳамчун кишвари амну осоишта дар арсаи байналмилалӣ муаррифӣ намуд.
Имрӯз Тоҷикистон ҳамчун узви комилҳуқуқи ҷомеаи ҷаҳонӣ, кишвари ташаббускору созанда ва пешоҳанги сулҳ дар ҳалли масъалаву мушкилоти глобалии сайёра саҳмгузор аст.
Таҷрибаи сулҳи тоҷикон, ки самараи дипломатияи сулҳофарии Пешвои миллат мебошад, на танҳо омили наҷоти миллати тоҷик, балки ҳамчун таҷрибаи нодири ҳалли мухолифату низоъҳо аз ҷониби ҷомеаи ҷаҳонӣ эътироф шудааст.
Хотирнишон месозам, ки ваҳдати миллӣ барои кишвари ҷавони мо ба як рукни муҳимми давлатдорӣ ва шарти аслии пешрафту шукуфоии Тоҷикистони азиз табдил ёфта, моро зарур аст, ки баҳри таҳкиму устувории минбаъдаи он дар ҳамбастагӣ тамоми нерӯи зеҳнии хешро равона созем.
Бори дигар, Рӯзи Ваҳдати миллиро ба тамоми мардуми шарифи кишвар ва ҳамватанони бурунмарзиамон самимона табрик гуфта, ба онҳо саломатӣ, саодати рӯзгор ва ба Тоҷикистони маҳбубамон сулҳу суботи ҷовидона ва ояндаи дурахшонро орзу менамоям!
Ҷашни Ваҳдати миллӣ фархунда бод, ҳамдиёрони азиз!
Ҳамватанони гиромӣ!
Имрӯз дар Тоҷикистони соҳибистиқлол бо шарофати сиёсати ваҳдатофари Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат 28- солагии Рӯзи Ваҳдати миллӣ дар фазои сулҳу суботи комил ҷашн гирифта мешавад. Ба ин муносибат тамоми мардуми шарафманди Тоҷикистони азизро самимона табрик намуда, ба ҳар яки Шумо хушбахтиву сарбаландӣ ва саодати рӯзгорро таманно дорам.
Ваҳдати миллӣ ва Истиқлоли давлатӣ барои эҳё ва сохтани давлати мустақили Тоҷикистон ҳамчун давлати демократӣ, ҳуқуқбунёд, дунявӣ ва ягона ба як заминаи боэътимод мубаддал гардиданд. Ин мафҳуми муқаддас барои давлати навҷавон имконият фароҳам намуд, ки сиёсати сулҳдӯстона ва муносибати ҳамкории баробар бо тамоми ҷаҳон барқарор гардад, ҷойи сазовору эътибори хоси ин давлати хеле ҷавонро дар ҷомеаи муосири ҷаҳонӣ ва саҳмгирии он дар ҳаёти ҷаҳони беш аз пеш ба ҳам наздикшаванда таъмин намояд.
Ба шарофати ваҳдат Тоҷикистони озоду мустақил дар шароити душвор ва пешгӯишавандаи ҷаҳони мудерн ба хонаи умед ва ифтихори тоҷикони тамоми дунё табдил ёфт. Имрӯз новобаста аз таблиғотҳои муғризона, ҳасудона ва душманонаи иддаи кӯчаки ватанбохтаву ба миллат пушткарда, Тоҷикистони кӯҳсор, ки танҳо як фоизи сарзамину империяҳои бузурги замонҳоро ташкил медиҳад, барои ҳифзи асолати миллӣ, забону фарҳанги бостонӣ, намунаи давлатдории модерни маданӣ, кишвари ҷавон, вале бо ташаббусҳои сатҳи ҷаҳонӣ маъруф, ҳамчун ягона хонаи умед барои тамоми тоҷикони дунё пазируфта шуда, чунин боқӣ хоҳад монд.
Ваҳдати тоҷикон барои эҳёи фарҳанги миллӣ, мардумӣ, аз ҷумла фарҳанги динӣ, озодии комил дар иҷрои фароизи динӣ, мазҳабӣ ва бовару эътиқодоти дигари аъзои ҷомеа ва дар умум фазои гуногунандеширо дар ҷомеа фароҳам кардааст, ки татбиқи амалии он фақат дар шароити таъмин будани ваҳдати сартосарӣ, амният, сулҳу оромӣ ва суботи сиёсӣ муяссар мебошанд.
Бо талоши шабонарӯзии роҳбарияти олии мамлакат, ба хусус Сарвари ҷавони он, аъзои Ҳукумати навтаъсис ва мардуми шарифу ватанпараст, Тоҷикистон тавонист танҳо дар 10 соли аввали замони истиқлол ҳам ба дастовардҳои қобили зикри иқтисодӣ расад. Дар ҳоле, ки тибқи назарияи илми иқтисод, барои ҳар гуна кишвари ба истиқлоли худ расида, барои рушду тавсеаи иқтисодӣ камтарин муҳлат 30 сол мебошад. Бунёди шоҳроҳи Кӯлоб – Қалъаи Хумб – Қулма – Қароқурум, роҳи оҳани Қӯрғонтеппа – Кӯлоб, сохтмони нерӯгоҳи барқии Сангтӯда, туннели Анзоб ва ғайра самараи даҳ соли аввали истиқлол ва ваҳдати миллӣ мебошанд, ки барои рушди баъдии кишвар заминаи мустаҳкам гузоштанд.
Сарвари мамлакат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар яке аз суханрониашон моҳияти ваҳдатро хеле дақиқ шарҳ додаанд: “Имрӯз ҷавҳари асосӣ ва моҳияти истиқлолият бояд маҳз ваҳдати миллӣ бошад, зеро истиқлолиятро бе ваҳдат ва ваҳдати миллиро бе истиқлолияти комил тасаввур кардан имкон надорад. Танҳо кишваре ба пешрафту тараққиёт ноил шуда метавонад, ки дар он Конститутсия ва қонунҳои амалкунанда пурра риоя шаванд, волоияти қонун таъмин гардад ва дар он принсипҳои асосии демократияи воқеӣ ҷорӣ бошанд. Вазифаи муқаддаси мо дар ҷараёни барпо кардани давлати ҳуқуқбунёд ва ташкили ҷомеаи шаҳрвандӣ таҳия ва қабули чунин қонунҳоест, ки ҷомеаи моро бо олами мутамаддин пайванд диҳанд, маърифати сиёсии мардуми моро баланд бардоранд ва барои бархурдорӣ аз дастовардҳои кишварҳои пешрафта замина муҳайё намоянд”.
Бояд таъкид шавад, ки маҳз Ваҳдати миллӣ буд, ки кишвари дар нуқтаи нестӣ ва сокинони он дар парокандагӣ ва ноумедӣ қарордодашударо дар муддати хеле кӯтоҳи таърихӣ ба сатҳи кишварҳои рӯ ба инкишоф расонад, ки бори дигар муқаддас будани онро барои ҷомеаи тоҷикистонӣ таъкид мекунад. Сирри ин муваффақият ҳам фазои ваҳдати миллӣ буд, ки барои таҳия ва қабули Конститутсияи Тоҷикистони озоду соҳибистиқлол ва танзими низоми қонунии кишвари соҳибихтиёр мусоидат мекард.
Дар таърихи 26 июни соли 2000 дар Паёмашон ба муносибати сеюмин солгарди ба имзо расидани Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид доштанд, ки “сулҳу субот ва ризоияти миллӣ ба халқи тоҷик ба осонӣ муяссар нашудааст. Барои расидан ба ин рӯзи фирӯз моро лозим омад, ки роҳи тӯлонии ноҳамворро тай намоем, мамониатҳои сангинро аз миён бардорем ва мушкилоти гаронро паси сар кунем”.
Воқеан, роҳи пурифтихоре, ки Тоҷикистони соҳибистиқлол дар зарфи 28 соли фазои Ваҳдати миллӣ паймуда аст, ба садсолаҳо баробар буда, моҳияти ин сабақи таърихӣ бояд ба наслҳои имрӯзаву оянда ҳамчун раҳнамои зиндагӣ ва ифтихор пайваста омӯзонда шавад. Дар ин муддати кӯтоҳи таърихӣ ба халқи тоҷик муяссар шуд, ки таҳти сарварии Сарвари сарсупурдаи миллат, Пешвои он Эмомалӣ Раҳмон роҳи беш аз садсолаи рушдро тай намуда, ба дастовардҳои азими иқтисодию иҷтимоӣ, сиёсию фарҳангӣ ва илмию маънавӣ ноил гардад.
Ҷашни фархундаи Ваҳдати миллӣ муборак бошад!
Ҳамдиёрони азиз!
Ҳамаи Шуморо ба фарорасии ҷашни бостонии Тиргон, ки яке аз ҷашнҳои қадимтарини мардуми тамаддунсози миллати тоҷик ба шумор меравад табрику таҳният гуфта, ба хонадони ҳар яки Шумо файзу баракат ва саломатию сарбаландиро таманно менамоям.
Воқеан ҳам ҷашни Тиргон дар қатори дигар ҷашнҳои бостонии бузурги миллии мо, монанди Наврӯз, Меҳргон, Сада ва амсоли инҳо ҷойгоҳи хоссае дошт. Ин ҷашн дар рӯзи 13-уми тирмоҳ, ки онро дар солшумории порсӣ “тиррӯз” меноманд, баргузор мешавад.
Агар Ҷашни Сада марбут ба зимистон Наврӯз ба баҳору Меҳргон ба тирамоҳ бошад пас, Тиргон ҷашни тобистонаи мардумони орёӣ аст, ки мутобиқи тақвими григорианӣ рӯзи баргузориаш ба 1-ум июл рост меояд. Дар солшумории ниёгони мо рӯзҳову моҳҳо номҳои худро доштанд ва як қатор ҷашнҳо мутобиқ ба ин тақвим дар рӯзҳои махсус баргузор мегардиданд.
Дар таърих Тиргон ҳамчун ҷашн рӯзи камон кашидани Ораш эътироф шудааст. Ҳамчунин, Ҷашни Тиргон ба ривояти Абурайҳони Берунӣ дар “Осор-ул-боқия” рӯзи бузургдошти нависандагон дар Эрони бостон будааст. Тавре аз сарчашмаҳои таърихӣ ба мо маълум гардид, дар Ҷашни Тиргон амалҳои гуногун, аз қабили “обпошӣ”, “фоли кӯза”, “дастбанди тиру бод” иҷро мешудааст. Дар ин Ҷашн мардумони мо даруну беруни хонаро об пошида мерӯфтанд ва либоси тоза ба бар мекарданд. Сипас, аз риштаи абрешимии ҳафтранг ресмоне ба шакли дастпона мебофтанд ва онро “Тиру бод” меномиданд. Баъди даҳ рӯз дар рӯзи бод онро кушода ба бод медоданд. Дар ин рӯз мардумони эронӣ аз хонаҳои худ баромада, хурсандиҳо мекарданд, ба якдигар об мепошиданд, ки то ҳол он дар бархе минтақаҳои эронинишин бо баъзе тағйирот.
Гуфта мешавад, ки дар Мозандарон ҳоло ҳам расми “Сенздаҳ шаби тирмоҳ” мавҷуд мебошад, ки идомаи Ҷашни Тиргон аст. Мардум шоми сенздаҳуми тирмоҳ пас аз рӯбучини хонаву дар ва обтанӣ суфраи идона мекушоянд. Дар он меваю шириниҳо ва хӯришҳои гуногун мегузоранд. Пас аз тановули хӯрок бо аҳли хонавода бо девони Хоҷа Ҳофиз фол мекушоянд. Бачаҳо гурӯҳ-гурӯҳ шуда, дар кӯчаҳо суруду таронахонӣ мекунанд. Аз хонаҳо ба онҳо ба ин хотир, меваю ширинӣ медиҳанд.
Бояд гуфт, ки Ҷашни Тиргон ба фарорасии рӯзҳои гарми тобистон рост меояд. Дар ин рӯзҳо ҷав, гандум ва ангури пешпазак ҳосил медиҳанд. Тут, гелос, зардолу ва дигар намуди меваҷот мепазанд. Чуноне ки Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар паёми шодбошияшон ба муносибати ҷашни Тиргон иброз доштанд: “Тиргон, ки дар кишварамон ба шарофати истиқлоли давлатӣ бо тамоми суннатҳои деринааш эҳё гардидааст, ҳоло ба ҷашни миллии мо – тоҷикон ва рамзи худшиносиву ифтихори миллӣ, ваҳдату ҳамдигарфаҳмии мардум ва пайванди наслҳо табдил ёфтааст.”
Дар замони соҳибистиқлолӣ маҳз бо талошу заҳматҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Ҷашни Тиргонро ба монанди дигар ҷашнҳои бостонии миллати тоҷик аз нав эҳë намуда, барои ҳамасола дар сатҳи баланд таҷлил намудани он як қатор иқдомҳоро роҳандозӣ намуданд. Боварии комил дорам, ки мардуми тамаддунсоз ва фарҳангсолори тоҷик ин Ҷашни қадимаи ниёгонамонро ҳифз намуда, ба мисоли ҷашнҳои дигар дар сатҳи байналмилалӣ муаррифӣ хоҳанд кард.
Ҷашни Тиргон муборак бошад, ҳамватанони азиз!
Ҳамватанони гиромӣ!
Сокинони арҷманди пойтахт!
Бо камоли эҳтиром фарорасии яке аз суннатҳои нек ва арзишҳои фарҳанги миллӣ - Иди саиди Қурбонро самимона табрик мегӯям.
Иди Қурбон рамзи адолату инсонпарварӣ, эҳтиром ба арзишҳои маънавӣ ва меҳру муҳаббат ба инсонҳо буда, моро ба раҳму шафқат, бахшишу меҳрубонӣ ва кумаку дастгирии ҳамдигар даъват менамояд.
Дар ин айёми муборак ҳар яки моро зарур аст, ки дар баробари ба ҷо овардани рукни қурбонӣ, ба ятимону шахсони бепарастор, маъюбону беморон ва оилаҳои ниёзманд дасти кумак дароз намуда, аз аҳволашон бохабар бошем.
Дар оростани дастархони идона ба зиёдаравӣ роҳ надиҳем, то арзишҳои аслии ин ҷашни суннатӣ ба монанди накукориву хоксорӣ ва сарфакориву инсондӯстӣ дар замири насли наврас тақвият ёбанд.
Бори дигар Иди Қурбонро ба ҳамдиёрони азиз ва кулли ҳамватанони бурунмарзиамон шодбош гуфта, ба ҳар як хонадон сулҳу сафо, баракати рӯзгор, саломатии комил ва ба кишвари азизамон амну фаровонӣ орзу менамоям.
Иди саиди Қурбон муборак бод!
Ҳамватанони азиз!
Мардуми шарафманди Тоҷикистони азиз ҳамаи Шуморо ба фарорасии Иди саиди Қурбон табрику таҳният хонда, ба хонадони ҳар яки шумо файзу баракат, саломатӣ, ризқи фароз, сулҳу амонӣ ва осудагии комилро таманно менамоям. Воқеан ҳам имсол Иди саиди Қурбон дар остонаи 27- умин солгарди ҷашни Ваҳдати миллӣ рост омада, фазои кишвари азизамон аз руҳияи идона саршор гардидааст.
Иди саиди Қурбон, саршор аз арзишҳои маънавӣ, мардумнавозӣ инсонпарвариву дӯстии байни мардумон аст, ки онро дар фазои суботи сиёсӣ, пойдорӣ ва устувории ваҳдати миллӣ, ҳифзи арзишҳои маънавию расидан ба зиндагии шоиста таҷлил менамоянд. Ин ҷашнҳо ҳамчун арзишҳои маънавии тамоми мусалмонони ҷаҳон ҳастанд, ки то замони мо ҳифз ва эҳё гардидаанд.
Чуноне, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарм Эмомалӣ Раҳмон дар паёми шодбошияшон ба муносибати Иди саиди Қурбон иброз доштанд: “Фарҳанги иди Қурбон таҷассумгари имону садоқат ба Худованд буда, маънӣ ва фалсафаи он ба қадри якдигар расидан, ба ҳамдигар муҳаббату дӯстӣ варзидан, аз ихтилофу парокандагӣ худдорӣ кардан, ба ҷо овардани эҳтироми калонсолон ва махсусан падару модарон, шукронаи умр ва неъматҳои зиндагӣ, аз ҷумла оромиву субот мебошад.”
Дар арафаи Иди саиди Қурбон хайру саховат намудан ба ниёзмандону дармондагон яке аз хусусиятҳои хоси инсонӣ аст. Мо мардуми мусалмон бояд дар арафаи Иди саиди Қурбон тибқи Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи танзими анъана ва ҷашну маросим дар Ҷумҳурии Тоҷикистон” амал намуда, ба исрофкориву зиёдаравӣ роҳ надиҳем.
Иди саиди Қурбон муборак ҳамдиёрони азиз!
Имрӯз, 04 июн бо қарори маҷлиси умумии Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон оид ба интихоби узви пайваста (академик)- и Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон аз 04.06.2025 президенти Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон Хушвахтзода Қобилҷон Хушвахт узви пайваста (академик)- и Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон интихоб гардид.
Ба устоди гиромӣ ин унвони сатҳи баланди илмиро таҳният гуфта, дар ин ҷода барору комёбӣ ва муваффақиятҳои беназир таманно менамоем. Бигзор дар роҳи пешрафту муаррифии илми тоҷик дар арсаи байналмилалӣ иқдомҳои назаррасро рӯи кор оварда, бо пайравӣ ба сиёсати хирадмандонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои амалӣ намудани сиёсати илмии кишвар ва рушди соҳаҳои гуногуни илмӣ, пайи амалӣ намудани ҳадафҳои бузурги миллӣ талош намоянд.
Дар замони соҳибистиқлолии кишвар соҳаи варзиш яке аз самтҳои афзалиятноки сиёсати иҷтимоии давлат ба ҳисоб рафта, ба таъмини оммавигардонии варзиш ва таҳким бахшидани тарзи ҳаёти солим равона гардидааст. Хушбахтона, бо ибтикори Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ин самт дастовардҳои зиёд дида мешавад.
Воқеан, варзиш дар ҳама давру замон барои инсоният аҳамияти бузург доштаву яке аз омилҳои муҳимми ташаккули шахсияти солими ҷомеа шинохта шудааст. Пешвои миллат пайваста дар суханрониҳои хеш ин масъаларо матраҳ намуда, ҳаёти солимро дар пешрафти ҷомеа муҳим арзёбӣ менамоянд: «Тандурустии ҷавонон тандурустии миллат аст. Зеро маҳз тавассути фарогир сохтани варзиш, тарбияи ҷисмонӣ ва оммавӣ гардонидани он мо метавонем барои ҳаёти солим ва пешрафти ҷомеа шароити мусоид фароҳам оварем».
Ҳамин аст, ки дар даврони соҳибистқлолӣ дар баробари дигар навъҳои варзиш таваҷҷуҳи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ба футбол равона гардида, дар ин самт корҳои муҳиме ба анҷом расидаанд. Яке аз иқдомҳои шоистае, ки барои рушду пешрафти ин навъи варзиш мусоидат хоҳад кард, ин пешниҳоди Президенти Федератсияи футболи Тоҷикистон, Президенти Ассотсиатсияи футболи Осиёи Марказӣ (CAFA) муҳтарам Рустам Эмомалӣ тариқи қатъномаи махсуси Маҷмаи Умумии Созмони Милали Муттаҳид дар бораи расман эълон намудани 25 - уми май ҳамчун Рӯзи ҷаҳонии футбол мебошад. Ташаббуси мазкур аз ҷониби ҷомеаи ҷаҳонӣ бо хушнудӣ пазируфта шуда, ҳамасола 25- май ҳамчун “Рӯзи ҷаҳонии футбол” дар тамоми дунё таҷлил мегардад.
Ёдовар мешавем, ки имсол Рӯзи ҷаҳонии футбол, дар Қароргоҳи Созмони Милали Муттаҳид таҷлил гардид, ки дар ин маросим Президенти Федератсияи футболи Тоҷикистон, Президенти Ассотсиатсияи футболи Осиёи Марказӣ (CAFA) муҳтарам Рустам Эмомалӣ иштирок ва суханронӣ намуданд. Зимни суханронӣ муҳтарам Рустами Эмомалӣ изҳор доштанд, ки 25 май аз ҷониби ҷомеаи ҷаҳонӣ ҳамчун Рӯзи ҷаҳонии футбол эътироф карда шуда, арзишҳои меҳварии футбол, аз қабили бозии одилона, фаъолияти дастаҷамъӣ ва эҳтироми ҳамдигарӣ бо усулҳои фаъолияти Созмони Милали Муттаҳид ҳамсон мебошанд.
Мусаллам аст, ки бозии футбол аз қадимулайём ва то имрӯз ҳамчун яке аз машғулиятҳои асосии инсон маҳсуб ёфта, бо мурури замон дар тамоми ҷаҳон ҳамчун василаи баҳамоии ҷавонони давлатҳои мухталиф, роҳҳои беҳтарини беҳдошти саломатӣ ва тарғиби тарзи ҳаёти солим ва муттаҳидсозии мардумони олам мебошад. Бозии футбол як навъи варзишест, ки қитъаҳо, давлатҳо, давлатҳо, шаҳрҳо, ноҳияҳо ва инчунин рустоҳоро ба ҳам меорад.
Воқеан футболбозӣ варзишест, ки сокинони ҷомеаи ҷаҳониро новобаста аз нажод ва дигар омилҳои мухталиф бо ҳамдигар муттаҳид намуда, ҳамзамон ба забони универсалӣ сухан мегӯяд. Ин бозӣ як шакли баргузории ба худ хосро дорад, ки марзҳои миллӣ, монеаҳои забонӣ ва тафовутҳои иҷтимоию иқтисодиро убур намуда, тимсоли падидаи фарҳанги умумиҷаҳонист. Дар радифи баргузории бозиҳои футбол дар сатҳи ҷаҳонӣ аксарияти мардум ва миллионҳо нафар мухлисони ашаддӣ аз ҳама бештар дар бораи пирӯзӣ, пешрафт ва шодмонӣ меандешанд.
Боиси зикр аст, ки Раёсати Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон дар пайравӣ аз сиёсати варзишпарваронаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои тарғибу ташвиқи тарзи ҳаёти солим пайваста олимони ҷавонро ба варзиш ҷалб намуда, бо иштироки онҳо машқҳои пагоҳирӯзӣ, бозиҳои футболи дӯстона, волейбол ва дигар навъҳои варзишро баргузор менамояд.
Дар воқеъ, дар ин рӯзҳои фараҳбахш ба тамоми варзишгарон, футболбозони касбӣ, мурабиёну доварони онҳо ва ҳаводорони футбол Рӯзи ҷаҳонии футболро табрику таҳният хонда, ба онҳо саодату сарбаландӣ ва муваффақиятҳои беназиро таманно менамоям. Бигзор футболбозони мо бо азму иродаи устувори хеш дар маъруфтарин майдонҳои футболбозии ҷаҳон баромад намуда, Парчам ва номи миллати хешро дар арсаи байналмилалӣ боз ҳам баланд бардоранд.
Рӯзи ҷаҳонии футбол муборак бошад!