Агар умр вафо мекард, имрӯз 11 март устод Ғаффор Ашуров 95 сола мешуданд. Устод Ғаффор Ашуров 5 марти соли 1930 дар деҳаи Нушори ҳозира ноҳияи Тоҷикобод таваллуд шуда буданд. Солҳои 1948-1952 донишҷӯи Донишкадаи китобшиносии шаҳри Маскав, 1952-53 мутахассиси китобхонаи давлатии ба номи Фирдавсӣ, 1953-55 мудири кабинети методии китобхонаи давлатии ба номи Фирдавсӣ, 1955-58 аспиранти Шуъбаи фалсафаи Академияи илмҳои Тоҷикистон (ҳоло АМИТ), 1958-60 ходими хурди ҳамин Шуъба (аз соли 1991 Институти фалсафаи Академияи илмҳои Тоҷикистон), 1960-64 мудири бахши Шуъбаи фалсафаи Академияи илмҳо, солҳои 1964-1988 сарварии ин муассисаи илмиро ба ӯҳда доштанд.
Соли 1964 рисолаи номзадиро зери унвони “Ақидаҳои фалсафии Носири Хусрав” дифоъ карданд. Соли 1976 Узви вобастаи АМИТ интихоб шуданд.
Солҳои 1987-89 Академик-котиби Шуъбаи фанҳои ҷамъиятшиносии АМИТ, аз соли 1989 то охири умр Сарходими илмии Институти фалсафаи АМИТ буданд.
Устод Ғаффоров муаллифи таълифоти илмӣ роҷеъ ба фалсафаи аҳди Сомониён, фалсафаи маорифпарварӣ ва андешаи иҷтимоию ахлоқии афкори иҷтимоию сиёсии охири асри 19 ва ибтидои асри 20 халқи тоҷик буданд. Дар тарбияву тайёр кардани муҳаққиқони соҳаи фалсафа хизмати беандоза доштанд. Зери роҳбарии бевоситаи Ғ. Ашуров чандин нафар кормандон рисолаҳои номзадӣ дифоъ намуданд, ки академик Кароматулло Олимов (дар якҷоягӣ бо академик А.М. Баҳоваддинов), узви вобастаи АМИТ Хаёлбек Додихудоев доктори илмҳои фалсафа Комил Бекзода ва дигарон аз ҷумлаи онҳо буданд.
Устоди муҳтарам барои хизматҳояшон дар инкишофи илми фалсафаи тоҷик бо чандин грамотаҳои фахрии Президиуми Шӯрои олии ҶШС Тоҷикистон, медали “Барои меҳнати шуҷоатнок” ордени “Нишони фахрӣ” сарфароз гардида буданд.
Абдуғафор Шарипов ходими калони шуъбаи таърихи фалсафа, Муборакшо Шамсов мудири шуъбаи таърихи фалсафа.
ОЛИМОНИ АКАДЕМИЯИ ИЛМҲО ВАЗИФАДОРАНД, КИ ДАР ИҶРОИ СЕ ҲАДАФИ СТРАТЕГИИ ДАВЛАТ – ТАЪМИНИ ИСТИҚЛОЛИЯТИ ЭНЕРГЕТИКӢ, РАҲОӢ АЗ БУНБАСТИ КОММУНИКАТСИОНӢ ВА ҲИФЗИ АМНИЯТИ ОЗУҚАВОРИИ МАМЛАКАТ НАҚШИ ФАЪОЛОНА ДОШТА БОШАНД.
