Сулҳу субот амнияту оромӣ, суботи сиёсӣ ва осоиштагӣдар қатори арзишоте дохил мешаванд, ки барои ҳар як миллату давлат дар ҳама давру замон муҳиманд.
Ҳифзи марзу бум ва якпорчагии давлату ҷомеа бе нерӯи таъминкунандаи амнияту суботи сиёсӣ имконнопазир аст. Артиши миллӣ дар қатори рукнҳои муҳими давлатдорӣ мақоми намоёнро соҳиб гашта, нақши он дар таъмини тартиботи ҷамъиятӣ, мудофиаи сарҳади давлатӣ ва амнияту пойдории сулҳу субот хеле баланд аст.
Артиши миллӣ ҳамчун яке аз ҷузъҳои давлатдории навини тоҷикон дар роҳи густариши сулҳу субот, баланд бардоштани ҳисси ватандӯстии ҷавонон, таҳким бахшидани дӯстию рафоқат ва ҳифзи сарҳадоти кишвар нақши муҳим мебозад.
Ваҳдату ягонагӣ ҳамеша дар ҳар давру замон масъалаи асосии арзиши давлату давлатдорӣ шуморида мешуд. Сарбозон ҳангоми адои хидмати ҳарбӣ новобаста аз минтақаҳои гуногун будан ва миллату халқияташон бо ҳамдигар алоқаманд мешаванд, муносибат менамоянд, дар якҷоягӣ амал мекунанд, яъне бе муттаҳидӣ ва ҳамбастагӣ натиҷаи дилхоҳеро соҳиб шуда наметавонанд.
Таърих гувоҳ аст, ки маҳз фарзандони сарбаланди миллати тоҷик бо ҷонбозию меҳанпарастии худ фатҳу музаффариятро бар зидди дилхоҳ душманони аҷнабӣ ба даст овардаанд. Бо шарофати Истиқлолияти давлатӣ ва ба роҳ мондани равобити дипломатӣ бо аксар кишварҳои рушдкардаи ҷаҳон, Ҳукумати ҷумҳурӣ ва Вазорати мудофиа бо кишварҳои ба мо дӯсту бародар ҳамкорӣ намуда, дар гузаронидани як қатор чорабиниҳо, аз ҷумла машқҳои муштараки низомӣ, барпо кардани мусобиқаҳои варзишӣ дар байни ҷузъу томҳо баҳри баланд бардоштани малакаю маҳорати ҷангии ҳайати шахсӣ, омода намудани кадрҳои баландихтисос дар дохил ва хориҷи кишвар иқдомоти некро пеша намудааст, ки дар як муддати кӯтоҳ баргузории чунин чорабиниҳои ҳарбӣ-тактикӣ дастоварди назаррас ба шумор меравад.
Ҳангоми бунёди Артиши миллӣ дар соли 1993 норасоии базаи моддӣ-техникӣ, афсарони баландрутба, муҳимоти ҷангӣ, иншоотҳои қисмҳои низомӣ ва вазъи мураккаби баамаломада дар ҷумҳурӣ Қувваҳои Мусаллаҳ аз сифр созмон дода шуд.
Бо шарофати заҳматҳои шабонарӯзӣ ва саъю талоши хастанопазири Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон марҳила ба марҳила камбудиҳо бартараф гардида, иқтидори ҳарбӣ-техникии Артиши миллӣ баланд бардошта шуд.
Маҳз, ғамхорӣ ва талошҳои Сарфармондеҳи Олии Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон, сафарҳо ба минтақаҳои даргир, ҷоннисорию бедорхобиҳои ин фарзанди фарзонаи миллат ба рӯҳия ва омодабошии мудофиавию ҷангии сарбозону афсарон таъсири амиқ гузошта, намунаи садоқат ба Ватан ва нангу номуси миллӣ гардид.
Лозим ба ёдоварист, ки барои пойдории сулҳу суботи ҷомеа, сохтори конститутсионии он, таъмини амният ва ҳифзи арзишҳои моддиву маънавӣ имрӯзҳо Ҷумҳурии Тоҷикистон узви фаъоли Созмони Милали Муттаҳид, Созмони Амният ва Ҳамкории Дастаҷамъӣ, Созмони ҳамкории Шанхай ва дигар созмону ташкилотҳои байналхалқӣбуда, ҳамкориҳои судманди сиёсию ҳарбӣ, иҷтимоию фарҳангиро ба роҳ монда, барои аз байн бурдани омилҳои террористӣ ва экстремизми динӣ саҳми муносиби хешро мегузорад.
Имрӯз бо итминони комил метавон гуфт, ки шароити беҳтарини ҷузъу томҳои Қувваҳои Мусаллаҳи кишвар, фазои сулҳу субот, назму тартиби хизматчиёни ҳарбӣ ҳар як ҷавони тоҷикро вазифадор месозад, ки барои ҳимояи марзу буми аҷдодӣ, муқаддасоти миллӣ ҳифзи якпорчагии Ватан аз мактаби ҷавонмардии Артиши миллӣ гузашта, обутоб ёбанд. Ҳамчунин ба муқобили ашхоси бадхоҳу ғаразнок ва душманони давлату миллати тоҷик матину қавиирода бошанд ва бо ҳам дӯст, иттифоқ ва якдилу якмаром бошанд.
Муҳимтарин вазифаи ҳомиёни Ватан садоқат нисбати халқу Ватан мебошад. Ҳисси ватандорӣ, миллатдӯстӣ, дӯст доштани сарзамини куҳанбунёди хеш дар ҳолатҳои фавқулодда зуҳур мекунад. Ҳар як фарди тоҷик бояд эҳсос намояд, ки ӯ соҳибватан аст, ӯ масъулият дорад ва ободии давлат маҳз бо саҳмгузорӣ ва нақши фаъоли ӯ дар рушди босуботи кишвар таъмин мешавад.
Бигзор фазои сулҳу субот ва ваҳдату ягонагӣ дар кишвари азизамон барои ҳамеша пойдор бошад ва лашкари тавонояш боз ҳам то қуллаҳои баландарини тараққиёт бирасад.
Бо умеди ояндаи гулгулшукуфони Тоҷикистони азиз бо истифода аз фурсат тамоми афсарону сарбозон ва родмардони диловари Ватанро ба муносибати 32-умин солгарди рӯзи таъсисёбии Қувваҳои Мусаллаҳи Тоҷикистон табрик намуда, дар роҳи садоқат ба Ватан ба онҳо тани сиҳат, тавонмандию матонат, далериву шуҷоат, бозуи устувор ва иродаи қавиро таманно дорем.
Юсуфзода Шодоб Хӯҷамқул Ходими илмии Шӯъбаи Осиёи Ҷанубӣ ва Шарқии Институти омӯзиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупои АМИТ
ОЛИМОНИ АКАДЕМИЯИ ИЛМҲО ВАЗИФАДОРАНД, КИ ДАР ИҶРОИ СЕ ҲАДАФИ СТРАТЕГИИ ДАВЛАТ – ТАЪМИНИ ИСТИҚЛОЛИЯТИ ЭНЕРГЕТИКӢ, РАҲОӢ АЗ БУНБАСТИ КОММУНИКАТСИОНӢ ВА ҲИФЗИ АМНИЯТИ ОЗУҚАВОРИИ МАМЛАКАТ НАҚШИ ФАЪОЛОНА ДОШТА БОШАНД.
