Skip to main content

Ҳанӯз моҳи марти соли 2021 зимни ҷаласае Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, иброз дошта буданд, ки обшавии босуръати пиряхҳо дар баробари зиёдшавии истеъмоли об, ки аз афзоиши аҳолӣ ва рушди иқтисодӣ вобастагӣ дорад, метавонад ба оқибатҳои манфӣ оварда расонад. Ҳамин аст, ки 14 декабр Маҷмаи Умумии Созмони Милали Муттаҳид зимни иҷлосияи 77-уми худ қатъномаи «Соли 2025 - Соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо»-ро, ки аз ҷониби Ҷумҳурии Тоҷикистон пешбарӣ шуда буд, бо иқдоми навбатии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо пуштибонии 153 кишвари узви СММ пазируфта шуд.

Барои соли 2025, ки аз ҷониби Созмони Милали Муттаҳид ҳамчун "Соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо" эълон шудааст, мақсади асосӣ ҷалби таваҷҷуҳи ҷомеаи ҷаҳонӣ ба аҳаммияти пиряхҳо ва зарурати ҳифзи онҳо мебошад. Пиряхҳо яке аз сарчашмаҳои асосии оби тоза дар ҷаҳон мебошанд ва барои бисёр кишварҳо, бахусус кишварҳои кӯҳистон, манбаи ҳаёти ҳисоб мешаванд.

Албатта! Пиряхҳо воқеан як унсури муҳимми экосистема ва манбаи асосии оби тоза ҳастанд.

Пиряхҳо дар саросари ҷаҳон ҳамагӣ 10%-и сатҳи Заминро ишғол мекунанд, аммо онҳо дар худ тақрибан 70%-и захираи оби тозаи сайёраро нигоҳ медоранд. Пиряхҳо манбаи муҳимми об барои кишварҳои кӯҳӣ мебошанд. Масалан, дар Тоҷикистон, ки дар ҳудуди он зиёда аз 8000 пирях мавҷуд аст, обшавии пиряхҳо обро ба дарёҳо ва кӯлҳо равона мекунад, ки ин на танҳо барои бо об таъмин намудани мамлакатҳо, балки барои ҳифзи экосистемаҳо низ аҳаммияти калон дорад.

Пиряхҳо ва аҳаммияти онҳо

Пиряхҳо захираҳои азими оби ширинро дар худ нигоҳ медоранд ва обшавии онҳо ба таври мунтазам оби тоза барои дарёҳо ва кӯлҳо фароҳам меорад. Онҳо ба муҳити зист таъсири бузург доранд ва барои ҳаёти наботот ва ҳайвонот, инчунин фаъолияти кишоварзӣ ва таъмини об барои инсонҳо нақши муҳим мебозанд. Тоҷикистон бо сабаби ҷойгиршавии географиаш ҳамчун "қалби Осиёи Марказӣ" маълум аст. Зиёда аз 60%-и захираи оби минтақа аз пиряхҳои Тоҷикистон пайдо мешавад. Пиряхҳо на танҳо манбаи оби тоза, балки қисми муҳимми экосистемаҳои табиӣ низ мебошанд. Ба гуфтаи мутахассисон, пиряхҳои кишвар дар баробари тағйирёбии иқлим бо шиддати баланд осебпазир шудаанд. Масалан, пиряхи Федченко - яке аз калонтарин пиряхҳои Осиёи Марказӣ, ҳамасола нисбат ба оне, ки барқарор мешавад, зиёдтар об мешавад. Агар ин раванд идома ёбад, кишварҳои ҳамсоя ва худи Тоҷикистон дар оянда бо мушкилоти норасоии об дучор хоҳанд шуд.

Хатарҳои тағйирёбии иқлим ба пиряхҳо

Муҳити зисти пиряхҳо бо сабаби тағйирёбии иқлим ба хатари ҷиддӣ рӯбарӯ шудааст. Баландшавии ҳарорати миёнаи сайёра боиси обшавии тезтари пиряхҳо мегардад, ки ин раванд метавонад ба норасоии оби тоза дар минтақаҳои мухталифи ҷаҳон оварда расонад. Агар ин раванд идома ёбад, насли оянда бо мушкилиҳои бузурги экологӣ ва иқтисодӣ рӯ ба рӯ хоҳад шуд. Тезшавии обшавии пиряхҳо на танҳо ба норасоии об, балки ба тағйирёбии ҳаво, обхезӣ ва таҳдид ба амнияти экосистемаҳо оварда мерасонад. Обшавии пиряхҳо метавонад ҳолатҳои зеринро ба миён орад:

Обхезӣ ва селойӣ: Чун пиряхҳо об мешаванд, оби зиёдатӣ ба дарёҳо мерасад, ки метавонад боиси обхезии ногаҳонӣ шавад.

Хушксолӣ ва норасоии об: Обшавии фаврии пиряхҳо ба он оварда мерасонад, ки захираҳои обӣ бошиддат коҳиш меёбанд. Дар оянда, вақте ки пиряхҳо то андозае кам ё пурра об мешаванд, хавфи хушксолӣ ва норасоии об афзоиш хоҳад ёфт.

Таъсир ба кишоварзӣ ва саноат: Норасоии об ба таври ногузир ба соҳаҳои ҳаётан муҳим, аз ҷумла кишоварзӣ ва саноат таъсир мерасонад, ки ин ба амнияти озуқаворӣ ва иқтисодиёти кишварҳо таҳдид мекунад.

Чораҳо ва тадбирҳои ҳифзи пиряхҳо

Дар доираи "Соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо", кишварҳои гуногун ва созмонҳои ҷаҳонӣ бояд дар самти ҳифзи пиряхҳо ва татбиқи барномаҳои таҳқиқотӣ ва экологӣ ҳамкорӣ кунанд. Ин чораҳо на танҳо бо мақсади ҳифзи пиряхҳо, балки барои коҳиш додани таъсири тағйирёбии иқлим ва нигоҳ доштани табиати атроф мебошанд. Чораҳои муҳимме, ки метавонанд дар ҳифзи пиряхҳо саҳм гузоранд, аз инҳо иборатанд:

Мониторинги пиряхҳо ва таҳқиқоти илмӣ: Пешбурди таҳқиқоти доимӣ барои фаҳмидани равандҳои обшавии пиряхҳо ва таъсири тағйирёбии иқлим ба онҳо. Кишварҳо бояд доимо ҳолати пиряхҳоро таҳти назорат гиранд. Мусаллаҳ бо маълумоти дақиқ дар бораи суръати обшавӣ ва сабабҳои он, олимон метавонанд тавсияҳои асоснок ва чораҳои таъҷилӣ пешниҳод кунанд.

Огоҳкунии ҷомеа ва таҳкими маърифати экологӣ: Пешбурди барномаҳои маърифатнокӣ барои баланд бардоштани огоҳии мардум дар бораи аҳаммияти пиряхҳо ва зарурати ҳифзи онҳо. Барои ноил шудан ба ҳифзи пиряхҳо, бояд ҷомеа бо ин масъалаҳо ошно бошад. Барномаҳои таҳсилоти экологӣ ва маърифатӣ метавонанд дар мактабҳо ва донишгоҳҳо бо роҳбарии экологҳо ва мутахассисони соҳа сурат гиранд.

Коҳиш додани партовҳои газҳои гулхонаӣ: Мубориза бо тағйирёбии иқлим яке аз муҳимтарин қадамҳоест барои ҳифзи пиряхҳо. Партовҳои газҳои гулхонаӣ сабаби асосии гармшавии глобалӣ мебошанд, ки боиси обшавии фаврии пиряхҳо мегардад. Кишварҳо бояд чораҳои лозимро барои кам кардани партовҳо андешанд, аз ҷумла гузариш ба манбаъҳои энергияи барқароршаванда ва истифодаи самараноки захираҳои табиӣ.

Рушди технологияҳои устувори истифодаи об: Ҷорӣ кардани технологияҳо ва тарзи истифодаи каммасрафи об, ки ба коҳиши фишор ба манбаъҳои обӣ кӯмак мекунад. Дар шароити камбуди об, истифодаи технологияҳои устувор ва каммасрафи об хеле муҳим аст. Инчунин, дар бахшҳои саноат ва кишоварзӣ ҷорӣ кардани техника ва технологияҳои пешрафта ба коҳиш додани харҷи об мусоидат мекунад.

Мусоидат ба ҳамкориҳои байналмилалӣ: Ҳамкорӣ байни кишварҳои дорои пиряхҳо барои мубодилаи маълумот ва таҷрибаҳо дар самти ҳифзи онҳо. Ҳифзи пиряхҳо як вазифаи глобалӣ аст ва ба ҳамкории кишварҳо ниёз дорад. Ба ин мақсад, кишварҳо метавонанд барои мубодилаи таҷриба ва дониш, инчунин таҳияи лоиҳаҳои ҳамкорӣ бо созмонҳои байналмилалӣ, аз қабили ЮНЕСКО ва Созмони Милали Муттаҳид, ҳамкорӣ намоянд.

Хулоса

Соли 2025 ҳамчун "Соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо" барои муттаҳид кардани кишварҳо ва ташвиқи ҷомеаи ҷаҳонӣ дар ҳалли ин масъалаи ҳаётан муҳим имконияти нодир ба ҳисоб меравад. Пиряхҳо сарчашмаи на танҳо оби тоза, балки як қисми муҳимми экосистемаи сайёра мебошанд.

Ҳифзи пиряхҳо на танҳо масъулияти кишварҳои дорои пиряхҳо, балки вазифаи ҳар як шахс ва ҷомеаи ҷаҳонӣ аст. Бо талоши дастаҷамъона, мо метавонем ин манбаи нодири оби тозаро барои наслҳои оянда ҳифз намоем. "Соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо" фурсатест, ки тавассути он метавонем диққати ҷаҳонро ба ин масъалаи ҳаётан муҳим ҷалб кунем ва тадбирҳои лозимаро амалӣ созем.

Ин амалҳо ва чораҳои ҳифз на танҳо дар сатҳи байналмилалӣ, балки дар сатҳи маҳаллӣ низ бояд татбиқ шаванд, зеро маҳз тавассути кӯшишҳои дастаҷамъона мо метавонем пиряхҳоро барои ояндаи зебо ва ободу осуда ҳифз намоем. Ҳифзи пиряхҳо кафолати ояндаи устувор ва бехатар барои наслҳои оянда мебошад.

Шерзод Абдулов - ходими калони илмии лабораторияи канданиҳои фоиданоки Институти геология, сохтмони ба заминҷунбӣ тобовар ва сейсмологияи АМИТ