Skip to main content

Конститутсия ҳамчун бахтномаи миллат ва санади бунёдии сиёсӣ роҳи минбаъдаи пешрафту тараққиёти давлати озоду демократии моро муайян менамояд.

Эмомалӣ Раҳмон

Бо ташаббуси Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, 6 ноябри соли 1994 дар якҷоягӣ бо мардуми тоҷик дар таърихи давлатдории навини тоҷикон Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон қабул гардид. Имрузҳо ин бахтномаи миллат тӯли 31сол мешавад, ки ҳамчун санади асосӣ, ҷиҳати бунёди ояндаи дурахшони миллати тоҷик амал карда истодааст. Конститутсия аз 10 боб ва 100 модда ифода ёфта, миллати тоҷикро ба ҷаҳон ва ҷаҳонро ба Тоҷикистон ба тариқи демократия, соҳибихтиёр, ҳуқуқбунёд ва дунявӣ машҳур кардааст. Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон самтҳои асосии фаъолияти давлатдориро муайян намудааст, аз ҷумла: шакли идоракунии Ҷумҳурии Тоҷикистон, забони давлатӣ, рамзҳои давлатӣ, ҳуқуқҳои инсон, озодӣ, сиёсати сулҳҷуёна, баробарии ҳама дар назди қонун , аз ҷумла мардону занон баробар ҳуқуқанд ва дигар самтҳои дохиливу хориҷиро фароҳам овардааст.

Бояд гуфт, ки 26 сентябри соли 1999, 22 июни соли 2003 ва 22 майи соли 2016 бо тариқи раъйпурсии умумихалқӣ ба Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон он тағйиру иловаҳо ворид карда шудаанд. Ҳамзамон донишмандони илми ҳуқуқшиносии кишвар, оид ба тағйиру иловаҳо дар сарқонун мақола ва китобҳо нашр намуда, ҳамчунин ба тариқи воситаи ахбори умум суханронӣ намуда, фикру андешаҳои худро баён намудаанд. Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон пеш аз ҳама дастоварди бузурги истиқлолияти кишвари мо ба шумор рафта ҳуҷҷати сарнавиштсоз ба ҳисоб меравад.

Бо қабули Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон истиқрори сулҳу субот, таҳкими ваҳдати миллӣ, таъмини бехатарии ҷомеа, баланд бардоштани ҳисси ватандӯстиву ватандорӣ, эҳтиром ба гузаштан ба мардуми соҳибмаърифату фарҳангдӯсти миллати тоҷик муяссар гардид. Нақши Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар омодасозии Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон хеле бузург аст ва бо ҳидоятҳои Пешвои миллат Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон раҳнамои ҳамешагии мо хоҳад буд.

Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон дар соли 1994, ки барои мардуми тоҷик ҳассоснок ба шумор мерафт, ҳамчун санади тақдирсоз қабул гардид. Имрӯз он яке аз беҳтарин Конститутсияҳои дунё ба шумор меравад. Мо ин китоби муқаддасро яъне Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистонро дар баробари дигар китобҳои арзишманд аз ҷумла , “Шоҳнома”, “Маснавии маънавӣ”, “Тоҷикон”, “ Чеҳраҳои мондагор” дар хонаҳои хеш маҳфуз медорем, зеро дар ин Бахтномаи миллат омадааст: «Мо халқи Тоҷикистон, қисми ҷудонашавандаи ҷомеаи ҷаҳон буда, худро дар назди наслҳои гузашта, ҳозира ва оянда масъул ва вазифадор дониста, таъмини соҳибихтиёрии давлати худ ва рушду камоли онро дарк намуда, озодӣ ва ҳуқуқи шахсро муқаддас шумурда, баробарҳуқуқӣ ва дӯстии тамоми миллату халқиятҳоро эътироф карда, бунёди ҷомеаи адолатпарварро вазифаи худ қарор дода, ҳамин Конститутсияро қабул ва эълон менамоем».

Сад нома аз ин пеш агар буд маро,
Аз номаи бахт кай хабар буд маро?
Сад ояту даҳ сура аз ин сарқонун
Раднома ба чашми каҷназар буд маро.

бедор ба субҳи меҳр аз хоб шудем,
Дар шоми висол нури маҳтоб шудем.
Дар ҳар варақи кушодаи “Сарқонун”,
Сад ранҷ ба сар кашида, даҳ боб шудем.

Ҳамин тариқ, кулли мардуми фарҳангпарвари тоҷикро месазад, ки аз роҳнамоӣ ва дастуру супоришҳои бо Пешвои миллати худ- абармади сатҳи ҷаҳонӣ пайгирӣ намуда, зиракии сиёсиро аз даст надода ба ватани хеш содиқона хизмат намоем.

Махмедов Муҳаммадҷон, - ходими хурди илмии шуъбаи Аврупои

Институти омӯзиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупои АМИТ