Истилоҳи наврўз табиатан ба мафҳумҳои сулҳ, ваҳдат ва баҳамоӣ тавъам мебошад. Зеро ғояи асосии зиндагиофарӣ, ҷомеасозии он сарҷамъ кардан, ба вањдат овардани инсонҳо аст. Бинобар ин, вањдати мардумони љањон ва тољикони бурунмарзї аз бењтарин кўшишњоест, ки ҳангоми таҷлилии ин ҷашн ба эътибор гирифта мешавад. Аз ин рӯ, ташаббуси тоҷикон бо ҳамзабонони худ дар мавриди ба ҷашни байналмилалӣ табдил додани асоси мантиқӣ дорад. Ба он хотир, ки ба маънии куллӣ “Наврӯз – намоди сулҳ аст”.
Далели дигари рамзи сулҳ ва густариш додани фарҳанги сулҳофарӣ доштани ҷашни аҷдодиамонро дар арафаи таҷлили он ҳалли баҳсҳои марзӣ ва ба бастани шартнома дар бораи нуқтаи пайвастшавии сарҳадҳои давлатии кишварҳои Тоҷикистон, Қирғизистон ва Ҷумҳурии Ӯзбекистон собит менамояд. Президентҳои се кишвар сараввал дар арафаи таҷлили ҷашни наврӯзи байналмилалӣ ҷиҳати риоя кардани як рамзи зиндагиофар ва ҷомеасози он дар маросими ифтитоҳи фосилавии стела (сутун)-и рамзӣ дар нуқтаи пайванди сарҳадҳои давлатӣ иштирок намуда, ба санади тақвиятдиҳандаи сулҳу дӯстии абадии байни се давлат имзо гузоштанд. Аз ин рӯ, аз ин лаҳза шурӯъ гардида “Эъломияи Хуҷанд доир ба дӯстии абадӣ миёни кишварҳои Тоҷикистон, Қирғизистон ва Ӯзбекистон” ҳамчун як руйдоди нодир дар саҳифаи таърихи ин се миллат сабт шуд.
Ин Эъломия ҳамчун як пайк, ҳадяи наврӯзӣ аз он ҷанба рисолати таърихӣ, муттаҳиднамоӣ касб мекунад:
- сулҳу субот ва шукуфоии тамоми минтақаро таҳким бахшида, миёни мардумони кишварҳо ваҳдату сарҷамъиро устувор менамояд;
- дӯстӣ ва бародарии мардумони се кишварро бегазанд мегардонад;
- муносибатҳои сиёсӣ, иҷтимоӣ, иқтисодӣ ва фарҳангии се кишвари ба ҳам дӯстро вусъат мебахшад;
- метавонад ба василаи муҳимми густариш додани муколамаи фарҳангҳо дар байни ин се кишвар ва дигар давлатҳои ҷомеаи муосир нақши муассир бозад;
- барои мунтазам баргузор кардани чорабиниҳои фарҳангӣ, ҳамоишу конфенренсияҳои илмӣ-амалӣ, мизҳои мудаввар дар байни ҳунармандону олимони ҷавони се кишвар монеаҳои сунъии эҷодшударо аз байн мебардорад. Имконият медиҳад, ки шаҳрвандони се кишвар дар доираи муқаррароти амалкунанда ба кишварҳои ҳамдигар омаду рафт карда, аз ҷойҳои фарҳангию таърихӣ, мавзеъҳои сайёҳӣ, осоишгоҳҳо ва марказҳои барқарорнамоии саломатӣ ва ғайра самаранок истифода баранд. Дар сатҳи кишварҳои ҳамдигар барномаҳои консертӣ, театрӣ, намоиши филмҳо ташкил намуда, инчунин зимни таҳияи филмҳои муштарак ҳамкориро ба роҳ монанд;
- робитаи тарафайн, махсусан, ба роҳ мондани курсҳои бозомӯзӣ, такмили ихтисос, табодули таҷриба карданро дар байни кормандони муассисаҳои таҳсилоти олии касбии се кишвар тақвият диҳанд ва ғайра.
Самиев Б.Ҷ. - д.и.ф., профессор, мудири шуъбаи фалсафаи фарҳанги Институти фалсафа, сиёсатшиносӣ ва ҳуқуқи ба номи А.Баҳоваддинови АМИТ
ОЛИМОНИ АКАДЕМИЯИ ИЛМҲО ВАЗИФАДОРАНД, КИ ДАР ИҶРОИ СЕ ҲАДАФИ СТРАТЕГИИ ДАВЛАТ – ТАЪМИНИ ИСТИҚЛОЛИЯТИ ЭНЕРГЕТИКӢ, РАҲОӢ АЗ БУНБАСТИ КОММУНИКАТСИОНӢ ВА ҲИФЗИ АМНИЯТИ ОЗУҚАВОРИИ МАМЛАКАТ НАҚШИ ФАЪОЛОНА ДОШТА БОШАНД.
